7-6 We starten met de vele citaten
7-6a De jezuïeten - 1540: hun doel en hun eed
Het doel van de jezuïetenorde, formeel opgericht door de
paus in 1540, is om de protestantse Reformatie te vernietigen. Ze
noemen het de "Contra Reformatie". Nicolini van Rome schreef:
"De jezuïeten hebben een roeping en de essentie van hun
instelling is; te zoeken naar alle beschikbare middelen, via goed of
fout, om de vernietiging van het protestantisme te bewerkstelligen.
Dit is de reden van hun bestaan en de plicht waaraan zij moeten
voldoen. Is dat vervuld, hoeven ze niet langer jezuïeten te zijn."
Footprints of the Jesuits, R. W. Thompson, 1894
7-6b Uittreksel uit Eed Jezuïet
De belijdende jezuïeten hebben zich verplicht via een eed,
waarvan een deel werd gepubliceerd in 1899:
"Ik wil vanaf nu zweren en verloochenen mijn trouw als
gevolg van enige ketterse koning, prins of State, genaamd protestantse,
of liberalen, of gehoorzaamheid aan een van hun wetten
of rechters of officieren."
"Ik wil verder verklaren dat de leer van de kerken van;
Engeland, Schotland, de Calvinisten, Hugenoten en andere in
naam van de Protestantse of Liberalen, verdoemelijk zijn en
daartoe veroordeeld worden en zullen als veroordeelden deze
geloven verlaten."
"Ik verklaar verder dat ik zal helpen, bijstaan, adviseren
en een van Zijne Heiligheid agenten zijn, op elke plek waar ik zal
zijn, in Zwitserland, Duitsland, Nederland, Denemarken, Zweden,
Noorwegen, Engeland, Ierland of Amerika, of in elk ander rijk of
gebied, zal ik mijn uiterste best doen de ketterse protestantse of
liberale doctrines uit te roeien, en al hun voorgewende bevoegdheden,
wettelijke of anderszins, vernietigen."
(Errors of the Roman Catholic Church, 15 Contributors, 1894)
In 1981; een van onze helden, Alberto Rivera, legde de eed
af als een belijdend Jezuïet: Ceremony Of Induction And Extreme
Oath Of The Jesuits, gegeven aan een jezuïet van ondergeschikt
rang als hij verheven moet worden tot een positie van commando.
Superior Spreekt:
"Mijn zoon, tot nu toe heb je geleerd de huichelaar te zijn
voor de rooms katholieken en om een rooms katholiek te zijn en
om een spion te zijn, zelfs onder uw eigen broeders. U gelooft
geen mens, en geen mens is te vertrouwen onder de hervormers.
Een hervormer is; onder de hugenoten (Franse protestanten) een
Hugenoot zijn: onder de calvinisten, een Calvinist zijn: onder de
protestanten (degenen die protesteren en niet eens zijn met de
rooms katholieke instelling) en een Protestant zijn. In het algemeen
om een protestant te zijn, en zo het verkrijgen van hun vertrouwen.
Om te prediken vanuit hun kansels met alle heftigheid (gewelddadige
emotie) in je natuur en door zelfs onze Heilige Religie en
de paus op te zeggen; en zelfs zo laag te dalen als een Jood onder
de Joden, zodat u in staat bent om alle informatie te verzamelen
die ten goede komen, als zijnde een trouwe soldaat van de paus."
"Je hebt geleerd om ongemerkt de zaden te planten van
jaloezie en haat tussen staten die in vrede waren. Hen aan te zetten
tot daden van bloed. Hen te betrekken in oorlog met elkaar,
en revoluties en burgeroorlogen te creëren in gemeenschappen,
provincies en landen die onafhankelijk en welvarend waren. Het
cultiveren van de kunsten en de wetenschappen en genieten van
de zegeningen van de vrede."
"Om partij te kiezen met de strijders in het geheim en van
onderling overleg met uw Jezuïeten broeder, die mogelijk worden
ingezet aan de andere kant, maar openlijk gekant tegen datgene
waarmee u zou kunnen zijn aangesloten."
"Alleen dat de kerk aan het einde van de in de verdragen
voor de vrede vastgestelde voorwaarden zou kunnen terugdraaien,
en dat het doel de middelen heiligt."
"Je hebt geleerd je plicht als spion, om alle statistieken,
feiten en informatie in uw vermogen uit elke bron te verzamelen.
Dat om jezelf de gunst en het vertrouwen van de familiekring onder
de protestanten en ketters van elke klasse en karakter. Evenals
die van de handelaar, de bankier, de advocaat, onder de scholen
en universiteiten, in het parlement en de wetgevende machten, en
in de rechterlijke macht en de Colleges van Staat, en 'alles voor
alle mensen', omwille van de paus, wiens dienstknechten wij zijn
tot in de dood."
"U heeft al uw instructies ontvangen als novice (iemand
zonder opleiding), een neofiet (een pas gewijde priester), en
gediend als een coadjutor (gewerkt als helper), biechtvader en
priester. Maar u bent nog niet belegd met alles wat nodig is om te
bevelen in het leger van Loyola en in dienst van de paus."
"Je moet het juiste moment dienen als instrument en beul,
zoals voorgeschreven door uw superieuren. Want niemand kan
hier de opdracht vervullen die niet ingewijd zijn (geheime of
heilige maakte) en werken met het bloed van de ketter, zonder het
vergieten van bloed kan geen mens gered worden."
"Ik , _____ , nu , in de tegenwoordigheid van de Almachtige
God, de Heilige Maagd Maria, de gezegende Michael de
Aartsengel, de zalige Johannes de Doper, de Heilige Apostelen,
St. Peter en St. Paul en al de heiligen en heilige gastheren van de
hemel ...."
"Ik zal bovendien beloven en verklaren dat ik zal, wanneer
de gelegenheid zich presenteert, meedoen aan de meedogenloze
oorlog, heimelijk of openlijk, tegen alle ketters, Protestanten en
Liberalen, zoals de richting mij aan zal geven."
"Dat wanneer hetzelfde niet openlijk gedaan kan worden,
zal ik stiekem gebruik maken van de gifbeker, het wurgkoord, het
staal van de dolk (een dolk) of de loden kogel, ongeacht de eer,
rang, waardigheid of autoriteit van de persoon of personen, wat ook
hun toestand mag wezen in het leven, openbare of particulier, zo
als het opgedragen wordt door een agent met de paus daar boven
als zijnde de overste van de broederschap van het heilig geloof,
van de Sociëteit van Jezus."
(Double-Cross: Alberto, Part 2, 1981)
7-6c Secreta Monita
"De geheime aanwijzingen van de Jezuïeten, werd voor het
eerst gepubliceerd in 1669 door de eerbiedwaardige en geleerde
Dr Compton, bisschop van Londen. We lezen zijn argumenten op
hun authenticiteit en hun karakter als een geleerde en goddelijke,
en we zijn voldoende gewaarborgd dat hij nooit zijn naam en
invloed heeft gegeven aan een werk van twijfelachtige autoriteit,
of om het publiek te misleiden."
In dit boek plaats ik later wat teksten in het Engels om zo
de juiste strekking en de juiste bewoording aan je over te brengen.
Het boek 'Vatican Assassins' is een aanrader en op vele plaatsen
te downloaden.
7-6d "La piste jésuite"
Ik wil ook hier even een vertaling plaatsen van "La piste
jésuite" van de Franse onderzoeker Joël Labruyère, die heel wat
werken op zijn naam heeft staan. Het is een introductie tot een
lijvig dossier van 118 blz. Niettemin laat deze intro voldoende
licht schijnen op de dubieuze rol van de Jezuïeten binnen de
Illuminati. Gezien wat er op dit ogenblik aan de gang is, met de
openlijke beschuldigingen aan het adres van de Jezuïetengeneraal
in verband met de ramp in Fukushima, denk ik dat het slechts een
kwestie van tijd is vooraleer het ware gelaat van de Jezuïeten naar
buiten wordt gebracht.
Zie hier de informatie die nog niet expliciet werd onthuld.
Enkele onderzoekers van de Illuminati maakten reeds gewag van
deze groep, waarvan ieder onder ons sinds mensenheugenis de
naam kent, maar zij omzeilden de "hindernis". We noemen dat
desinformatie. Men zou haast gaan denken dat iedereen zonder
kennis van zaken over de Illuminati praat. Voor alle duidelijkheid:
deze groepering die de wereldpolitiek sinds vier eeuwen manipuleert,
draagt de naam "Sociëteit van Jezus". Het is in werkelijkheid
een geheim genootschap, verborgen achter de schijn van
een congregatie van priesters maar in werkelijkheid de politiek
in handen heeft.
De Sociëteit van Jezus is de meest gestructureerde en zonder
twijfel het meest actieve geheime genootschap ter wereld. Het
is in ieder geval de enige groepering die reële, geconcentreerde en
doeltreffende occulte macht heeft. Bijna niemand weet hiervan, en
de meeste mensen denken dat de Jezuïeten een kerkelijke orde is
met opvoedkundige doelstellingen ten behoeve van de bourgeois
jeugd. En het moge dan al zo zijn dat onze westerse elites door
hun handen gevormd werden, daarom is een leerling van de Jezuïeten
nog geen Jezuïet. Hij houdt er meestal slechts een psychisch
merkteken aan over.
"Toen paus Clemens XIV de jezuïetenorde in het rooms
katholieke Europa van 1773 verbood, wierp de Pool Stanislaus
Czerniewicz zich vanuit Wit Rusland op als jezuïetenleider.
Tsarina Catharina II weigerde tegemoet te komen aan de pauselijke
eis om de 201 jezuïeten die het Russische rijk telde eruit te
gooien. Ze was zelf niet katholiek en vreesde zwaar weer als de
ascetische monniken zonder pardon uit hun scholen en kloosters
zouden moeten verdwijnen. Daardoor kon Czerniewicz ongestoord
contact houden met jezuïtische broeders in heel Europa en de orde
voortzetten als een machtig geheim genootschap."
"Zolang er Jezuïeten zijn, kan er nooit vrede komen."
Paus Clemens XIV
"De Jezuïeten hebben in de Kerk de dichtste duisternis
ooit verspreid die uit de poelen der onpeilbare diepten opsteeg."
Blaise Pascal
"De Jezuïeten zijn de enige Westerse organisatie die over
dusdanige occulte macht beschikt, dat daarmee vergeleken de
geheime genootschappen slechts 'boy scouts' zijn."
Rudolf Steiner.
In aanvulling op de eed, hebben de jezuïeten een handleiding
getiteld; Secreta Monita. De kennis van de auteur is alleen
twee keer bekendgemaakt aan de wereld: een keer in de jaren 1600
en een keer in de jaren 1800. Vanwege de omvang van de inhoud,
als het gaat om ons onderwerp is The Secret Instructions Of The
Jesuits (1857) herdrukt in zijn geheel in Vaticaan Assassins.
Door de lengte van dit materiaal, zullen we hier alleen een
paar fragmenten en titels van de hoofdstukken aanhalen, maar dit
moet voldoende zijn om je een vrij goed beeld te geven van wat
er is opgenomen en door hen vrijgegeven. De aanhalingen die
je nu gaat lezen is, voor zover wij weten nog niet gedrukt in een
hedendaagse krant.
7-7 The secret instructions of the Jesuits
Chapter 1: How the Society must behave themselves when
they begin any new foundation.
V. At their first settlement, let our members be cautious
of purchasing lands; but if they happen to buy such as are well
situated, let this be done in the name of some faithful and trusty
friend. And that our poverty may be the more colorable gloss
of reality, let the purchases, adjacent to the places wherein our
colleges are founded, be assigned by the provincial to colleges
at a distance; by which means it will be impossible that princes
and magistrates can ever attain to a certain knowledge what the
revenues of the Society amount to.
VI. Let no places be pitched upon by any of our members
for founding a college but opulent cities; the end of the Society
being the imitation of our blessed Saviour, who made his principal
residence in the metropolis of Judea, and only transiently visited
the less remarkable places.
VII. Let the greatest sums be always extorted from widows,
by frequent remonstrations of our extreme necessities.
VIII. In every province, let none but the principal be fully
apprised of the real value of our revenues; and let what is contained
in the treasury of Rome be always kept as an inviolable secret.
Chapter II: In what manner the Society must deport, that
they may work themselves into, and after that preserve a familiarity
with princes, noblemen, and persons of greatest distinction.
I. Princes, and persons of distinction every where, must
by all means be so managed that we may have their ear, and that
will easily secure their hearts; by which way of proceeding, all
persons will become our creatures, and no one will dare to give
the Society the least disquiet or opposition.
II. That ecclesiastical persons gain a great footing in the
favor of princes and noblemen, by winking at their vices, and
putting a favorable construction on whatever they do amiss, experience
convinces; and this we may observe in their contracting
of marriages with their near relations and kindred, or the like. It
must be our business to encourage such, whose inclination lies
this way, by leading them up in hopes, that through our assistance
they may easily obtain a dispensation from the Pope; and no doubt
he will readily grant it, if proper reason be urged, paralleled cases
produced, and opinions quoted which countenance such actions,
when the common good of mankind, and the greater advancement
of God's glory, which are the only end and design of the society,
are pretended to be the sole motives to them.
V. Above all, due care must be taken to curry favor with
the minions and domestics of princes and noblemen; whom by
small presents, and many offices of piety, we may so far byass,
(bias) as by means of them to get a faithful intelligence of the bent
of their master's humors and inclinations; thus will the Society be
better qualified to chime in with their tempers.
VII. Princesses and ladies of quality are easily to be gained
by the influence of the woman of their bed-chamber; for which
reason we must by all means pay particular address to these, for
thereby there will be no secrets in the family but what we shall
have fully disclosed to us.
XV. Finally,-Let all with such artfulness gain the ascendant
over princes, noblemen, and magistrates of every place,
that they may be ready at our beck, even to sacrifice their nearest
relations and most intimate friends, when we say it is for our
interest and advantage.
Chapter III: How the Society must behave themselves
towards those who are at the helm of affairs, and others who,
although they be not rich, are nothwithstanding in a capacity of
being otherwise serviceable.
I. All that has been before mentioned, may, in a great
measure, be applied to these; and we must also be industrious to
procure their favor against every one that oppose us.
II. Their authority and wisdom must be courted for obtaining
several offices to be discharged by us; we must also make
a handle of their advice with respect to the contempt of riches;
though at the same time, if their secrecy and faith may be depended
on, we may privately make use of their names in amassing temporal
goods for the benefit of the Society.
Chapter IV: The chief things to be recommended to preachers
and confessors of noblemen.
VI. Immediately upon the death of any person of post, let
them take timely care to get some friend of our Society preferred
in his room; but this must be cloaked with such cunning and ma-
nagement as to avoid giving the least suspicion of our intending
to usurp the prince's authority; for this reason (as has been already
said) we ourselves must not appear in it, but make a handle of the
artifice of some faithful friends for effecting our designs, whose
power may screen them from the envy which might otherwise fall
heavier upon the Society.
Chapter V: What kind of conduct must be observed towards
such religious persons as are employed in the same ecclesiastical
functions with us.
Chapter VI: Of proper methods for inducing rich widows
to be liberal to our Society.
I. For the managing of this affair, let such members only be
chosen as are advanced in age, of a lively complexion and agreeable
conversation; let these frequently visit such widows, and the
minute they begin to show any affection towards our order, then
is the time to lay before them the good works and merits of the
society. If they seem kindly to give ear to this, and begin to visit
our churches, we must by all means take care to provide them
confessors by whom they may be well admonished, especially
to a constant perseverance in their state of widowhood, and this,
by enumerating and praising the advantages and felicity of a
single life: and let them pawn their faiths, and themselves too, as
a security that a firm continuance in such a pious resolution will
infallibly purchase an eternal merit, and prove a most effectual
means of escaping the otherwise certain pains of purgatory.
IV. Care must be taken to remove such servants particularly
as do not keep a good understanding with the Society; but let this
be done by little and little; and when we have managed to work
them out, let such be recommended as already are, or willingly
would become our creatures; thus shall we dive into every secret,
and have a finger in every affair transacted in the family.
Chapter VII: How such widows are to be secured, and in
what manner their effects are to be disposed of.
I. They are perpetually to be pressed to a perseverance in
their devotion and good works, in such manner, that no week pass
in which they do not, of their own accord, lay somewhat apart out
of their abundance for the honor of Christ, the blessed Virgin, or
their patron saint; and let them dispose of it in relief of the poor,
or in beautifying of churches, till they are entirely stripped of their
superfluous stores and unnecessary riches.
XIII. Let the confessors take diligent care to prevent such
widows as are their penitents, from visiting ecclesiastics of other
orders, or entering into familiarity with them, under any pretence
whatsoever; for which end, let them, at proper opportunities, cry
up the Society as infinitely superior to all other orders; of the
greatest service in the church of God, and of greater authority
with the Pope, and all princes; and that it is the most perfect in
itself, in that it discards all persons offensive or unqualified, from
its community, and therefore is purified from that scum and dregs
with which these monks are infected, who, generally speaking,
are a set of men unlearned, stupid, and slothful, negligent of their
duty, and slaves to their bellies.
XIV. Let the confessors propose to them, and endeavor to
persuade them to pay small pensions and contributions towards
the yearly support of colleges and professed houses, but especially
of the professed house at Rome; not let them forget the ornaments
of churches, tapers, wine, and things necessary in the celebration
of the sacrifice of mass.
|
