8-2o De Nederlandse politiek
Doordat de politiek in Nederland alles beschermt wat de
Koninklijke familie aangaat, is het onmogelijk om recht te halen
via de wegen die voor een burger zijn weggelegd. Er worden geen
wetten getekend die tegen de (financiële) belangen van deze familie
zijn. Doordat de macht niet gescheiden is door een bijvoorbeeld
"Constitutioneel Hof" kan via kleine "nood en reparatiewetjes"
niets gedaan worden tegen deze familie, die zelfs een eigen Koninkrijksstatuut
hebben wat overal boven uit steekt en overruled.
Nederland is een van de weinige landen waar de grondrechten van
de bevolking, de belastingbetalers dus degenen die financieren,
niet beschermd worden. Als goede slaaf dienen alle ambtenaren
en bestuurders in openbare dienst de eed van trouw aan de koning
af te leggen. Zij worden namelijk benoemd door een koninklijk
besluit. Nederland heeft geen regering maar een kabinet die slechts
één familie ten dienste staat. Er is nog nooit een wet getekend door
het staatshoofd, dat tegen het belang van hetzelfde staatshoofd in
gaat. Door bezuinigingen wordt de burger via vele belastingen en
foefjes geheel uitgemolken. Als corporatieve multinational betaal
je geen belasting en duidelijk heeft dit huis er zelf vele belangen
bij. Er bestaat geen "dienen van de burger" maar "dienen als slaaf"
voor deze familie.
PSP Kamerlid Van der Spek (1980) noemde het huis van
"Oranje" altijd al een biologische kunstgreep en bedoelde daar met
name mee dat Willem V geen zoon van Willem IV zou zijn. Onder
andere was Willem IV homosexueel en had de aandoening fimosis
gepaard gaande met chronische ontsteking van het preputium van
de micropenis. Echter voor troonopvolging heeft men wel doen
geloven dat Willem V een echte afstammeling was. Carolina zou
als meisje, overigens volgens de Salische Wet, nooit in aanmerking
kunnen komen want de opvolging moest de patriarchale mannelijke
lijn zijn en bastaard kinderen werden volledig uitgesloten.
De Nederlandse politiek is zoals je ziet werkelijk slaaf
van het koninklijk huis en dat zien we keer op keer als er weer
zaakjes geregeld moeten worden. In het verleden hadden we andere
moorden die werden uitgevoerd omdat mensen op gevoelige
plaatsen te veel wisten. Heer P. Fortuyn is zo'n iemand. Hij bezat
te veel info en als deze man premier was geworden (wat niet van
de kroon mocht) zou er niet veel meer over zijn gebleven van het
koninkrijk der Nederlanden. De moord op mevrouw E. Borst is
er ook een duidelijk voorbeeld. Ze speelde het spel niet langer
meer mee tussen Demmink en Willem Alexander. Maar meerdere
ministers zijn op onverklaarbare wijze nog wel eens "vervangen"
of "verplaatst" naar andere functies. Dat zien we heel veel in de
hoek van justitie waar dan een minister niet altijd willend is om
onder zijn verantwoordelijkheid zeer bedenkelijke documenten
te tekenen of zaken te seponeren. Maar we gaan door in de tocht
van de oranjes.
8-3 De ongrondwettige vlucht van koningin Wilhelmina en haar regering in mei 1940
In dit hoofdstuk willen we nog een belangrijk deel aanhalen
in de wereld van de koningen en hun prinsessen. Want wat
blijkt, en daar is een belangrijk punt voor die mensen die soeverein
willen worden, onze koningin Wilhelmina heeft haar ambt
als koningin ook nog eens verspeeld door in de 2de wereldoorlog
te vluchten naar Engeland. Buiten dat er al veel gesjoemeld is
met de stamboom en rechtmatige eigenaar van het koningschap,
heeft deze vrouw ook nog eens verzaakt als zijnde koningin. Wie
haar beschermde gaan we later nog op terugkomen maar eerst
de officiële stukken en artikelen met citaten van die mensen die
toentertijd hier al voor waarschuwden.
Terwijl de strijd nog in volle gang was, en er nog dagelijks
Nederlandse militairen sneuvelden, vluchtte koningin Wilhelmina
en haar regering op 13 mei 1940 naar Engeland.
Vijf dagen daarvoor, op 8 mei 1940, had de Nederlandse
pers nog het volgende uit de mond van prinses Juliana vernomen:
"Een opmerkelijke uitspraak was dat prinses Juliana
schreef dat Van Loon behoorde te weten dat vijf eeuwen lang het
Huis van Oranje voor geen enkel gevaar op de vlucht is geslagen.
Dit is natuurlijk bezijden de waarheid, want in 1795 was stadhouder
Willem V ook al met zijn gezin naar Engeland gevlucht.
- In de ochtend van 13 mei 1940 kwam het
prinselijk gezin aan in Harwich.
- Om 10 uur die ochtend vertrok koningin
Wilhelmina naar Hoek van Holland, waar
een Engelse torpedobootjager (de HMS
'Hereward') op haar wachtte.
- Een uur eerder (rond 9 uur) had het kabinet-
De Geer te horen gekregen dat de koningin
zou vetrekken. Waarheen was niet duidelijk.
- 's Avonds om 19.20 uur vertrok ook de
ministerraad met een Engelse torpedobootjager
uit Hoek van Holland naar Engeland, echter
zonder de ministers Steenberghe en Van Rhijn,
zonder enige opdracht aan de opperbevelhebber
generaal Winkelman, zonder bericht aan de
voorzitters van de Kamers en zonder enige
overdracht van bevoegdheden aan de
secretarissen-generaal.
- Minister Steenberghe heeft later de
secretarissen-generaal en generaal Winkelman
in een bijeenkomst in kennis gesteld van het
uitwijken van koningin en regering, en het gezag
overgedragen aan Winkelman. Toen generaal
Winkelman in krijgsgevangenschap geraakte,
ging het gezag over naar Rijkscommissaris
Seyss-Inquart."
Bron: Drs. R.L. Schuursma, 'Bericht van de Tweede Wereldoorlog',
p.378-379
Op 13 mei 1941 stond er het volgende in de Nieuwe
Leidsche Courant en andere dagbladen te lezen:
Dit "vluchtverhaal" werd lange tijd als Duitse propaganda
beschouwd, totdat in het archief van het Britse War Cabinet een
niet eerder gepubliceerd document werd aangetroffen, waaruit
glashard bleek dat er wel degelijk in de herfst van 1939 via de Engelse
gezant Neville Bland volop onderhandelingen gaande waren
met de Britten over het vertrek van het Nederlandse koninklijke
gezin naar Engeland.
De eerste voorbereiding op 13 november 1939
8-3a De prins in Londen
De historicus Kikkert schrijft in zijn boek 'De Prins in Londen':
"De mythe dat de Oranjes min of meer onverwacht in de
meidagen 1940 gedwongen werden het vaderland te verlaten,
terwijl zij dat nooit van plan waren, kan inmiddels als
achterhaald worden beschouwd. Er waren eerdere, meer en
uitgebreidere voorbereidingen voor een vertrek getroffen
dan algemeen bekend is geworden; de weergave in het
beeldvormende standaardwerk van dr. Loe de Jong is in dit
opzicht op z'n minst onvolledig."
"De Prins der Nederlanden ging dus mee naar Engeland en
volgde daarbij een van de vluchtroutes, die voorafgaande winter
nauwkeurig was bepaald. Nog vijf dagen vóór de Duitse inval had
prins Bernhard, slechts vergezeld van één ondergeschikte, alle
wijkplaatsen en vluchtroutes persoonlijk geïnspecteerd. Wilhelmina
vond het niet nodig de ministers op de hoogte te stellen van
haar vertrek, ook niet de eerste minister jhr. D.J. de Geer (CHU)
en minister van Oorlog A.Q.H. Dijxhoorn (partijloos). Zij bleven
tot het laatste ogenblik onkundig van Wilhelmina's plannen."
Bron: J.G. Kikkert, 'De Prins in Londen', 2004, p.10-12
8-3b De reactie van oud minister president Colijn
Verontwaardiging over het vertrek van de Nederlandse
regering en over de capitulatie deed Colijn de gal overlopen, zoals
bleek uit het hoofdredactionele commentaar "Het Einde" dat op
15 mei 1940 in De Standaard verscheen. Zonder het woord zelf
uit de pen te laten vloeien, beschuldigde hij de ministers toch wel
degelijk van lafheid.
8-3c De reactie van de burgemeester van Zwolle, Arnoldus van Walsum
En zo sprak burgemeester Van Walsum op 15 mei 1940
voor de radiodistributie de bevolking toe: "Dat de koningin met
de regering vlucht, terwijl er nog jongens voor haar in het vuur
gaan, is misdadig. Deze handelwijze is mij onbegrijpelijk voor
een vorstin uit het Huis van Oranje".
8-3d Opmerking van oud verzetsman mr. J.E van Starp in 1950
"Toen de Duitsers in mei 1940 ons land onder de voet
liepen, is onze toenmalige regering gevlucht, ons daarbij in de
grootste moeilijkheden aan ons lot overlatende."
"Achteraf is door deze lieden het voorwendsel bedacht (Dit
is later door de Parlementaire Enquête Commissie bevestigd) dat
zij doelbewust naar Engeland zouden zijn gegaan om van daaruit
de strijd tegen de overweldiger voort te zetten."
"Daargelaten dat aan zo'n voorwendsel niet de minste
waarde kan worden toegekend, indien dit verzonnen is, schiep dit
een valse indruk omtrent de mentaliteit van deze lieden; de indruk
namelijk, dat plichtslievendheid, strijdkracht en vaderlandsliefde
de drijfveer van hun handelen was, en wij hier in Holland hebben
daar in al onze ellende maar al te graag in geloofd. In Londen
werd dit gezelschap gecompleteerd door zeer vele, soms hoge
officieren, die in de meidagen het laagste hadden gedaan wat een
militair maar kan doen, namelijk hun regiment in oorlogstijd in
de steek laten."
Bron: mr. J.E. van Starp, 'De dolkstoot in de rug van het Nederlandse
volk', 1950, p.32-33
"Dat men er in de loop van de oorlogsjaren, niet in de
laatste plaats door de propaganda van Radio Oranje, anders over
is gaan denken, neemt niet weg dat velen op 14 mei 1940 diep
verontwaardigd waren en zich in de steek gelaten voelden. Heel
wat manschappen van de marinekazerne te Amsterdam smeten
die dag uit pure frustratie de wapens en munitie in het IJ. In Den
Haag is het voorgekomen dat men slalommend de straat over moest
vanwege de her en der uit de ramen geworpen statieportretten van
de ontkomen koningin. Nog steeds leven er ooggetuigen die dit
kunnen bevestigen."
Bron: Nanda van der Zee, De Volkskrant, 27 februari 2001
8-3e Gaan we even van artikel 21 van de grondwet wat citaten doornemen
Artikel 21: "In geen geval kan de zetel der Regering buiten
het Rijk worden verplaatst."
Bron: J.A. Fruin, 'De Nederlandse wetboeken', p.4
Koningin Wilhelmina op 6 september 1898 bij de aanvaarding
van de kroon: "Ik zweer aan het Nederlandsche volk, dat ik
de grondwet steeds zal onderhouden en handhaven."
"Ik zweer dat ik de onafhankelijkheid van het grondgebied
des Rijks met al Mijn vermogen zal verdedigen en bewaren; dat ik
de algemeene en bijzondere vrijheid en de rechten van alle Mijne
onderdanen zal beschermen, en tot instandhouding en bevordering
van de algemeene en bijzondere welvaart alle middelen zal
aanwenden, welke wetten te Mijner beschikking stellen, zooals
een goed Koning schuldig is te doen. Zoo waarlijk helpe Mij God
almachtig!"
"Wilhelmina heeft met haar vlucht naar Londen op 13 mei
1940 haar eed op alle fronten geschonden. Zo overtrad zij het (pas
in 1983 geschrapte) artikel 21 uit de grondwet, dat verbood dat de
zetel van de regering buiten het rijk zou worden geplaatst. Door
de grondwet te overtreden had de Nederlandse regering zichzelf
in feite opgeheven."
Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997
"Volgens artikel 21 van de in 1940 geldende grondwet
mocht de zetel van de regering 'in geen geval' naar het buitenland
worden verplaatst. De Nederlandse regering die gedurende de
oorlog vanuit Londen opereerde heeft dus in feite de grondwet
geschonden."
Bron: 'Wilhelmina krijgshaftig of laf?', NRC, 19 maart 2001.
"Met haar ongrondwettelijke vlucht naar Londen had de
vorstin de Staat der Nederlanden op een presenteerblaadje uitgeleverd
aan de Duitsers, die Nederland tot hun eigen verbazing
vrijwel rimpelloos zagen transformeren in een vazalstaat."
Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 3 februari 1999
"Door Wilhelmina's reeds in de herfst van 1939 geplande
vlucht kwam het aanvankelijk door de Duitsers geplande militair
bestuur in Nederland (per decreet op 9 mei 1940 aangesteld) te
vervallen en werd het vervangen door een civiel bestuur onder
leiding van de notoire antisemiet Seyss-Inquart, die het Nederlandse
ambtenarenapparaat volledig naar zijn hand wist te zetten."
Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 3 februari 1999.
"Naar de geest van het oorlogsrecht waren de Duitsers
zelfs verplicht om ook het civiele bestuur over te nemen nadat
Wilhelmina met haar vlucht had geabdiceerd. Toen de ministers
haar achterna gingen, betekende dat het einde van de grondwet.
De overdracht van de regeringsmacht aan generaal Winkelman was
al onwettig. Volgens het oorlogsrecht waren de Duitsers vanaf dat
moment verplicht het civiele bestuur over te nemen. Ze moesten
de orde handhaven. Debellatio, zo noemen de geleerden dat. Vanaf
dat moment mochten de Duitsers alle maatregelen die ze maar
wensten aan het burgerlijk bestuur voorschrijven. Seyss-Inquart
was het wettige Nederlandse gezag. Je zou kunnen zeggen dat Nederland
met het aantreden van Seyss-Inquart als Rijksstadhouder
ook geen bezet land meer was, maar een vazalstaat van Duitsland
was geworden."
Bron: Mr. Henri Look, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997
"De koningin mag dan wel Londen tot zetel van de regering
uitroepen, maar dat is volgens de grondwet een onmogelijkheid
en bovendien een loze kreet als men tegelijkertijd de feitelijke
macht bij Winkelman achterlaat. In dat licht is het niet moeilijk
de koningin te beschouwen als iemand die vrijwillig de benen
had genomen naar een zelfgekozen ballingsoord, waar ze niet
door een formele regering, maar door een groep rebellen zonder
gezag werd omgeven."
Bron: Nanda van der Zee, 'Om erger te voorkomen', 1997/2, p.151
"Men had (in Londen) geen enkele moeite met de grondwetsbepaling
die zei dat de zetel van het Rijk nimmer buiten
Nederland kon worden verplaatst terwijl dat toch met ingang van
13 mei 1940 wel degelijk het geval was."
Bron: Koos Groen, 'Er heerst orde en rust', 1979, p.35
"De Nederlandse regering week in mei 1940 naar Londen
uit. Zoveel weet iedereen nog wel. Maar er was elders nog vrij
Nederlands grondgebied: Suriname, de Nederlandse Antillen en
Nederlands Indië. Het publiek mag best weten dat er tussen Londen
en Batavia in 1940-1941 een intensieve gedachtewisseling is
geweest over het uitwijken van de Nederlandse regering, inclusief
de Vorstin, naar Nederlands Indië. De Minister van Koloniën te
Londen en de Gouverneur Generaal te Batavia waren daar voorstanders
van. Minister van Buitenlandse zaken en koningin Wilhelmina
voelden er minder voor, de laatste waarschijnlijk totaal
niets. Naarmate de oorlogsdreiging in het Verre Oosten toenam,
ebde de discussie over de zetelverplaatsing weg. Wat historisch
overeind blijft is: de Nederlandse regering en koningin konden
naar Nederlands gebied uitwijken."
Bron: Prof. dr. N. Beets, NRC, 29 september 1979
8-3f Ben Endlich over de meidagen 1940 en de vlucht van koningin Wilhelmina
"Op 10 mei 1940 werd ik ingedeeld bij een groep met
bestemming Rotterdam. Als bewapening kreeg ik een geweer
mee, daterend uit het eind van de 19e eeuw, zonder draagriem,
plus zestig patronen en twee handgranaten met het dringende
verzoek 'er toch vooral zuinig op te zijn'. Maar het vertrek naar
Rotterdam werd afgeblazen."
"Men vertelde ons over de vlucht - nog niet eens wetende
dat die al ruim een half jaar tevoren gepland en georganiseerd
was - van koningin Wilhelmina op 13 mei naar Engeland met
in haar kielzog het van niets wetende kabinet, met uitzondering
van de twee jongste ministers die later volgden. Verbijstering,
onbegrip, woede om het zich in de steek gelaten voelen, streden
in mijn kop om de voorrang. Daarin stond ik niet alleen. Toen ik
uit verbittering mijn geweer en munitie in het water van het IJ
smeet, volgden de anderen mij na."
"Wij voelden ons verraden - althans zo verging het mij -
door het symbool om wie wij ons uniform droegen voor koningin
en vaderland! Hoe koningsgezind ik ook gebleven ben - daar heeft
mijn Indische opvoeding van indertijd wel voor gezorgd - dat het
verraad was, vind ik tot op de dag van vandaag."
"Immers, koningin Wilhelmina's vertrek liet het bestuurlijk
vacuüm achter dat aan Hitler de gelegenheid bood, het reeds door
hem ingestelde militaire bestuur te vervangen door een nationaal
socialistisch civiel bestuur."
"Dit heeft niet alleen immense gevolgen gehad voor het
jodendom (Volgens de historica Nanda van der Zee wees niets
erop dat de Duitsers vóór de inval van plan waren een civiel bestuur
in Nederland te vestigen.) in Nederland tijdens de Tweede
Wereldoorlog, maar ook voor de Nederlandse politie die daardoor
het directe verlengstuk werd van Rauters Duitse politie."
"Dat alles was in flagrante strijd met het alom gehoorde
alibi van het 'landsbelang'. Hier heeft louter persoonlijk belang
een rol gespeeld, anders had de koningin de zetel van de regering
- en dat had ze volgens de grondwet ook moeten doen - niet buiten,
maar binnen het rijk verplaatst: naar Nederlands Oost Indië!"
"Het hierop betrokken artikel in de grondwet is geheel
verdwenen, na publicatie in de Nederlandse Staatscourant van
17 februari 1983 als 'plechtig aangekondigde veranderingen in
de Grondwet'. Het is op zijn zachtst gezegd een merkwaardig
feit, dat de Toelichting die uitsluitsel zou moeten geven over deze
wijziging - ondanks al mijn pogingen die op te sporen, ontraceerbaar
blijkt te zijn. Precies twee weken nadat ik mijn wapentuig in
het IJ had gegooid, werd ik uit krijgsgevangenschap ontslagen."
"Nog steeds kijk ik er met verbazing op terug hoe snel
het gewone dagelijkse leven na die vijf oorlogsdagen, nu onder
Duitse bezetting, zich hernam."
"De bloemenveilingen in Aalsmeer vonden na een week
alweer plaats, het openbaar vervoer kwam dadelijk op gang, de
Beurs ging open alsof er niets was gebeurd, de politie surveilleerde
als vanouds in de straten en de mensen hervatten hun werk."
Ben Endlich (Batavia, 1916-Haarlem 2006) tegen Nanda van der Zee
in 'De oorlog na de oorlog, 2006, p.56-58
"Door artikel 21 van de grondwet te overtreden had de
Nederlandse regering zichzelf in feite opgeheven. Seyss-Inquart
kon op die manier als Rijksstadhouder de plaats van Wilhelmina
overnemen."
Bron: Nanda van der Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997
"Door de onwettige 'zetelverplaatsing' naar Engeland
kreeg Nederland dus naast een militaire bezetting tevens een
Duits burgerlijk bestuur onder Seyss-Inquart dat extra noodlottig
is geworden voor het joodse deel van de Nederlandse bevolking."
"In België en Denemarken - waar de vorsten wel op hun
post zijn gebleven - heeft het overgrote deel van de joden de oorlog
overleefd. In België was dit 90% van de Belgische- en 60% van
de buitenlandse joden (meest afkomstig uit Duitsland en Centraal
Europa). Mede door toedoen van de Deense koning heeft in Denemarken
zelfs 99% van de joden de oorlog overleefd."
Bronnen: I. Gutman, 'Encyclopedia of the Holocaust' en Nanda van der
Zee, De Groene Amsterdammer, 14 mei 1997
"Dit in tegenstelling tot Nederland, waar maar 20% van de
joden de oorlog heeft overleefd. België en Denemarken kenden
dan ook geen 'Westerbork'."
8-3g Bijlagen
Het is duidelijk dat koningin Wilhelmina met haar vlucht
naar Londen op 13 mei 1940 haar eed op de grondwet heeft
geschonden (geabdiceerd noemt men dat). Artikel 21 van de
grondwet verbood namelijk dat de zetel van de regering buiten
het rijk zou worden geplaatst. Door artikel 21 van de grondwet te
overtreden heeft ook de Nederlandse regering zichzelf opgeheven.
Dit artikel is niet nieuw en ook niet van die tijd maar stamt al uit
1815. Toen heette het nog artikel 29. In 1848 is het gewijzigd in
artikel 26 en in 1917 in artikel 21. Met de grondwetsherziening
in 1983 is het artikel pas geschrapt.
zie rechts onderaan "zetel"
Tijdens de grondwetsherziening van 1922 was al eens
ter discussie gesteld of het wenselijk was om de mogelijkheid
tot verplaatsing van de regeringszetel buiten het Rijk in tijd van
nood in de grondwet op te nemen. De toenmalige regering vond
het echter niet nodig om artikel 21 hierover aan te passen.
Na de oorlog was kritiek op de Londense regering strafbaar.
Zelfs als men verwees naar artikel 21.
Uit al deze officiële documenten blijkt duidelijk dat het
Koninklijk huis geen recht heeft op de kroon, laat staan op het
bepalen van een land. Dit alles is zeer bedenkelijk en is ons totaal
rechtssysteem, wat zweert bij de kroon, totaal ongeldig en illegaal.
Laten we dan niet in een communistisch stelsel leven, nee, erger
nog, miljoenen mensen worden voorgehouden dat er een leider
is. Deze "leider" zit er dus via een staatsgreep en via het alsmaar
aanpassen van regeltjes en wetten. Deze "leider" en zijn familie
zou een ware leider zijn als ze eens hun eigen wetten gingen naleven
en eens beginnen een DNA test te doen. Daarnaast zou deze
familie zich moeten schamen dat ze rond de 1 miljoen mensen in
eigen land en enkele miljoenen her en der op de wereld, als slaven
onder zich heeft onder valse voorwendsels!
We gaan deze familie nog wat dieper doorlichten in de
komende hoofdstukken.
|