April 2008

Voorbeeld functie

Vele brieven van mijn hand zijn de wereld rondgegaan. Brieven naar wereld leiders, politici, grote bedrijven en instanties. Wat mij elke maal opvalt is dat je kort daarna altijd netjes een brief terug krijgt, met een mededeling dat hij in behandeling is genomen of dat het ontvangen is.
Tot op heden is dat 99% het geval dat ik antwoord ontvang. In mijn ogen getuigt dat van wederzijds respect maar ook een voorbeeld naar je medemens toe. Ik stuur ook brieven naar politieke leiders, instanties en zaken op de Antillen en het eerste wat opvalt is dat je niets hoort! Geen kennisgeving, geen ontvangst bewijs, geen teken van leven. Nu weet ik dat je beter een brief kunt sturen naar Jan Lutjesbroek in Akwsiland want die komt eerder aan dan dat er een brief op onder andere Curaçao bezorgd moet worden en soms 3 tot 4 weken kan duren! Begrijpelijk want er zijn zoveel Kaya’s A-B en C maar ook elk jaar worden reeds bestaande straatnamen vervangen naar voor de politiek zeer belangrijke namen op dat moment.

Ook is het normaal dat een straat drie namen heeft. Makkelijk toch? Dat verklaart ook waarom meneer post er zo lang over doet! Terugkomend over de stilte na het versturen van een brief. Na weken niets gehoord te hebben kun je er wel vanuit gaan dat je ook niets te horen meer zult krijgen. Het is de gewoonste zaak dat officiële brieven niet beantwoord worden, netjes afgehandeld worden of op zijn minst een kennisgeving wordt verstuurd! Nee het is normaal dat je gewoon voor niets je vragen stelt en dat je naar de antwoorden kunt fluiten. Ik ga er nog steeds vanuit dat bestuurders en politici maar ook overheidskantoren, een voorbeeld functie hebben in onze maatschappij. Er zijn uitzonderingen en die mensen weten wel degelijk wat voorbeeld inhoudt maar een zeer groot merendeel van onze bestuurders en kantoren mensen weten absoluut niet wat en waar ze voor op deze heerlijke stoel zitten.

Is het een voorbeeld; dat ze niet op komen dagen, geen vragen of post beantwoorden, grove scheldpartijen in het openbaar en zelfs tot vechtpartijen toe! Is dat een voorbeeld? Hoe ga ik mijn kinderen vertellen hoe het wel moet als ze niets anders zien en horen dan vechtende en scheldende volwassenen die op de vuist gaan, elke confrontatie uit de weg gaan en zelfs niet het fatsoen hebben om brieven netjes en correct te beantwoorden? Wat ga ik hen nu vertellen? Och jongen, deze mensen hebben helaas nooit een opvoeding gehad! Is dat misschien het antwoord? Nou, het zou al een goede stap vooruit zijn als alle bestuurders, politici en overheid instanties het fatsoen hadden netjes op brieven te reageren, niet te schelden en zeker niet meer zouden gaan vechten. Dat is een voorbeeld en dat is waar wij burgers, inclusief onze jeugd, op zijn minst recht op hebben. Een voorbeeld voor onze kinderen en de generaties die daarna nog gaan volgen. Succes mijne heren en dames, alles ligt in uw hand.

John H Baselmans

 

Voor verdere artikelen Klik HIER