Naar Homepage

Miguel Pourier

(29 September 1938 - 23 Maart 2013)
Pentekening 40 X 50 centimeter (zwart/wit)

Een man die bij mij nogal indruk heeft achtergelaten na
diverse malen met hem contact gehad te hebben. Het was een man
met wie ik nog wel eens menig moeilijk woordje heb gevoerd.
Op een gegeven moment was de politiek zeer onstabiel en
er werd besloten om zakenmensen naar voren te schuiven om een
zakelijk impuls af te geven naar de politiek toe. Heer Pourier werd
Minister President. Omdat de partij niet de volle meerderheid had,
moest hij in die tijd wel samenwerken met onder andere een PNP
coalitie die vreselijk corrupt was. Ik heb heer Pourier daar ook
meerdere malen over geschreven en aan de telefoon gehad. Het
enige wat hij regelmatig herhaalde, was dat hij wel zijn mensen kon
sturen en voor hen kon bepalen maar dat hij machteloos was naar
de coalitiegenoten toe waarvan hij wist dat die niet pluis waren.
R.C. was een van hen. Een man die voor veel geld een
toenmalig zeer groot project door liet gaan. En ook voor veel geld
maakte dat de dolfijnen op Curaçao mochten komen. Hij bevestigde
dit openlijk via Tele Curaçao en op de radio! “Alles heeft
een prijs”, was een uitspraak van hem in de pers. Het interview
was een doorn in het oog voor heer Pourier die juist bezig was
om het IMF zover te krijgen dat de Antillen uit het slop gehaald
zouden worden. Door deze belachelijke corrupte uitspraken en
handelingen, die later nog eens herhaald werden door andere
partijgenoten van deze R.C., maakte dat het IMF steeds hoger de
balk legde voor hulp.

Bij het tekenen, kwam duidelijk de integriteit van heer
Pourier naar boven. Ook werd duidelijk dat hij zeer veel geleden
had van de vuile corrupte politiek om zich heen. Er was ook toen
al wrijvingen in zijn eigen PAR partij over zaken die te eerlijk
gingen. Hij werd letterlijk op de feiten gedrukt dat niet de politiek
het voor het zeggen had maar dat de maffia de orders uitdeelde
en die alleen zaken uitvoerde die door een vrijmetselarij werden
opgedragen. Geld waren en zijn de bepalers in de politiek.
Verder liet heer Pourier los dat hij pijn had van dit verraad
maar ook van het mislukken van de IMF gesprekken en toezeggingen.
Later had IMF wel toegegeven dat ze te ver waren gegaan,
onder druk van de Nederlandse politiek (lees vrijmetselarij). Maar
wat heb je aan een excuus als je, je energie al aangetast is door
deze vuile politiek.

Hij werd een ziek verbitterde man die door de politiek de
hel achter de gesloten deuren gezien heeft. Zaken doen is een,
maar er is ook zaken doen op de maffiamanier! Als je dan als
groot zakenman ook nog eens opgedragen wordt door klungels
vanuit een vrijmetselarij, die totaal niets met recht en eerlijkheid
te maken hebben, ga je als oprecht persoon wel snel onder, door
dat soort zaken.