Nederland is
drugsland nummer één volgens dit nieuwe Europese rapport
Coke voor Europa komt aan in
Rotterdam, mdma is zo Nederlands als hagelslag, vrijwel alle hasj komt
van buiten en wat er verder nog te leren valt over ons land van
het rapport.
Twee jaar geleden zei minister-president Rutte dat hij niet voor de regulering
van wietteelt was, omdat het dan op de een of andere manier bij onze buurlanden
terecht zou komen. Als we dat gaan doen, zo stelde de premier, dan kan
hij de Franse president Hollande en de Duitse bondskanselier Merkel "echt
niet meer onder ogen komen".
Maar volgens verschillende politie-instanties in Europa heeft hij daar
helemaal geen regulering voor nodig gehad. Het EU Drug Markets Report
van het EMCDDA een instantie die alle Europese gegevens over drugs
verzamelt zet Nederland neer als dé producent, verwerker
en doorvoerder van drugs naar onze Europese buren. Het komt overal vandaan
en het gaat overal heen, maar Nederland speelt toch echt een glansrol.
Hoewel de cijfers over cannabis controversieel zijn wietplantjes
groeien zonder probleem op zolderkamers van Lapland tot Gibraltar
valt niet te ontkennen dat de slogan "Nederland Distributieland"
ook zeer treffend is als het gaat om de drugsmarkt.
Dit zijn vijf dingen die uit het rapport te leren zijn over de rol van
Nederland in de Europese drugsmarkt, en de landen die ons daarbij helpen.
1) Coke voor Europa komt aan
via Rotterdam
"The Port of Rotterdam: A place where unlimited ambitions can become
reality," zo zegt het havenbedrijf zelf. En dat geldt zeker voor
de 25 tot 50 procent van alle cocaïne die voor Europa bestemd is
en via die haven het continent op komt. De grootste haven van Europa handelt
per jaar ongeveer 11 miljoen containers af, en volgens het rapport worden
er per jaar maar vijftigduizend daarvan gecontroleerd.
Pakjes coke verstoppen tussen de ananassen of in de buizen van een kinderfietsje
raakt steeds meer uit de gratie, zo schrijft het EMCDDA. Steeds vaker
wordt er gebruikgemaakt van corrupte medewerkers in zowel de verzendende
als de ontvangende haven. De kunst is om een container ongezien apart
te zetten alsof het om een bijzondere controle gaat, en dan snel de waren
over te laden, en de container opnieuw te verzegelen.
De grote rol van Rotterdam zorgt er ook voor dat de prijzen voor een gram
wit hier relatief laag zijn. Vijftig euro is nog steeds veel geld voor
iets dat zo kort werkt, maar in vergelijking met onze buurlanden betaalt
de Nederlander weinig. (In sommige Europese landen loopt de prijs op tot
120 euro per gram).
2) Mdma is zo Nederlands als
hagelslag
830.000 Nederlanders hebben minimaal één keer xtc gebruikt
in hun leven, en procentueel gezien (8 procent) is Nederland daarmee koploper,
want gemiddeld heeft slechts 0,5 procent van de hele Europese bevolking
dat weleens gedaan.
Maar ook wat productie betreft is Nederland koning. Er wordt zoveel mdma
geproduceerd in Nederland, dat onze pillen de hele wereld over gaan. Op
sites als pillreports.com kan je zien dat groene Heinekens te vinden zijn
in India, oranje leeuwen in Australië, en pillen in de vorm van tulpen
in Texas opduiken.
Nederland maakt vooral mdma, en soms speed of crystal meth. Omdat dat
laatste populair is in Tsjechië, produceert dat land er vooral veel
van.
Volgens het rapport wordt de productie van mdma steeds professioneler.
"Op sommige mdma-productielocaties zijn zelfgemaakte reactievaten
gevonden met een capaciteit van 750 liter. En sommige faciliteiten zijn
zo geautomatiseerd dat de producent het lab kan verlaten en terug kan
komen als het hele proces klaar is."
3) Ook in Europa wordt er een
oorlog tegen drugs gevoerd
Er zijn 83,2 miljoen Europeanen die weleens wiet hebben gerookt
een kwart van de totale Europese bevolking en die zijn volgens
de overheid dus allemaal stout geweest. Want maar liefst 675 duizend Europeanen
zijn aangehouden voor het bezit van cannabis, zo staat in het rapport.
De Verenigde Staten mogen dan één miljoen mensen in de bak
hebben gegooid en Indonesië executeert drugsdealers om zo het duivelskruid
te verbannen, maar de Europese oorlog tegen drugs is een lightversie die
bestaat uit het oprollen van producenten en boetes uitdelen aan gebruikers.
Cannabis is de meest gebruikte illegale drug op het continent. In Frankrijk
heeft 40.9 procent van de volwassen bevolking weleens wiet of hasj gerookt.
In Nederland is dat ongeveer 25 procent, en daarmee scoort ons land hooggemiddeld.
Nederland scoort trouwens relatief laag op recent gebruik. Dat het beschikbaar
is, betekent dus niet per definitie dat iedereen het hier consumeert.
Alle wiet en hasj komt uit een illegaal systeem, maar tot een serieuze
Europese discussie over de regulering is het nooit gekomen. Actieclubs
die ervoor strijden hebben nauwelijks geld en weten elkaar moeilijk te
vinden. Er is een Europese organisatie die Encod heet die probeert die
clubs met elkaar te laten samenwerken, net zoals het EMCDDA dat doet vanaf
de andere kant, maar de geestelijk leider van die beweging de Nederlandse
drugsactivist Joep Oomen is een paar weken geleden overleden.
Omdat de concurrentie hoog is, speelt design een grote rol. Steeds vaker
worden pillen gedrukt als branding voor een specifiek event, zoals deze
ADE-pil.
Europa kijkt nu voornamelijk naar de VS om een volgende stap te zetten
in deze discussie, zo schrijft het rapport. Het land is volgens de schrijvers
ook de motor achter nieuwe vormen van cannabisgebruik, zoals dabben, en
het maken van olie en cannabissnoepjes: "De liberalisering van cannabisgebruik
in Noord-Amerika en daarbuiten zou kunnen zorgen voor een renaissance
in innovatieve manieren om cannabis te bereiden, wat kan leiden tot een
uitbreiding van het aantal producten dat in Europa te krijgen is."
Tot het zover is, gaat de strijd door, zo omschrijft een kadertje in het
rapport:
Actiepunt: Het is belangrijk dat er wordt ingegrepen in centrale geografische
locaties, waaronder vooral het Iberisch Schiereiland, Nederland en België.
4) Vrijwel alle hasj, sommige
goedkope wietsoorten, en zelfs sterke cannabis wordt geïmporteerd
ook naar Nederland
Die gram Jamaica Bush Weed van drie euro en dat bolletje Libanon zijn
geen verzinsels van de salesman van de coffeeshop. Onder lampen gekweekte
binnenwiet mag dan het gros van de markt bepalen in Nederland, de oude
importlijnen bestaan ook nog steeds. Verstopt in de auto na een vakantie
in Marokko, via een schip uit de Caraïben, of simpelweg via de post
wordt er nog genoeg wiet en hasj over het continent gesmokkeld.
Routes lopen vanuit het Midden-Oosten via Albanië en Kosovo, en vanuit
het Rifgebergte komt de hasj vooral via Spanje binnen. Over land komt
het vervolgens in de rest van Europa terecht.
Volgens het rapport is Nederland historisch gezien een belangrijke bron
voor de sterkere soorten. Eerder onderzoek van de Nederlandse overheid
stelde dat tussen de 30 procent en de 90 procent van alle in Nederland
gekweekte wiet in het buitenland terecht komt. Dat zijn getallen die zover
uit elkaar liggen dat "we weten het niet" ook een goede conclusie
zou zijn geweest.
Nederland heeft in ieder geval een rol gespeeld als innovator, schrijft
het EMCDDA. "Veel innovaties in groeitechnieken en apparatuur zijn
in de afgelopen twintig jaar ontwikkeld in Nederland, net als veel sterke
cannabisvariaties."
Maar opmerkelijk genoeg wordt ook sterke wiet tegenwoordig geïmporteerd,
want wiet groeit overal. Het rapport geeft het voorbeeld van een 52-jarige
Nederlander die in januari 2015 werd gepakt in Frankrijk. Hij had schulden,
en had daarom zijn huisje in Frankrijk beschikbaar gesteld als locatie
voor een wietplantage aan een paar Rotterdammers. Die legden het voor
hem aan, en vervoerden uiteindelijk de wiet naar Nederland en later ook
naar het Verenigd Koninkrijk.
De eigenaar van het huisje vertelde later in de rechtbank dat hij hoopte
om ongeveer 7000 euro te verdienen aan de planten, terwijl de opbrengst
in de coffeeshop waarschijnlijk 145.000 zou zijn geweest. Hij zei ook
dat hij nog van veel meer plantages wist in Frankrijk, die allemaal aan
Nederlandse coffeeshops leveren. De man heeft een gevangenisstraf van
vijf jaar gekregen, en is zijn boerderij kwijt.
5) Drugs zorgen voor terrorisme
of zoiets
Een nieuwe strategie om te proberen de oorlog tegen drugs te rechtvaardigen,
is het koppelen aan de angst voor terrorisme. Het woord "terror"
komt 59 keer voor in de tekst van het rapport.
Wat de schrijvers nu precies willen zeggen over terrorisme blijft onduidelijk.
Drugs zijn crimineel, terroristen ook, dus die netwerken komen elkaar
weleens tegen in het ondergrondse, zo lijkt de gedachte te zijn. Het rapport
noemt terreur in de introductie, wijdt er subhoofdstukken aan, en komt
met infographics. Maar de stellingen blijven erg vaag. Zo schrijft het
over de hasj die uit het Rifgebergte komt dat het "misschien een
risico vormt in een mogelijke link met terrorisme".
Ook wordt gehint dat drugs een rol kunnen spelen in de aanslagen zelf.
"Een slecht gedocumenteerde, maar potentiële link, is het gebruik
van illegale drugs door terroristen of rebellen als ze hun activiteiten
of strijd uitvoeren, bijvoorbeeld het gebruik van pijnstillers als er
iemand gewond is, of het gebruik van stimulanten om langer door te kunnen
gaan."
Maar ondanks de uitgebreide ketting van vage woorden sluiten de alinea's
af met: "Tot dusver lijkt het erop dat in Europa er geen systematische
banden zijn tussen drugscriminaliteit en terrorisme."
Dankzij alinea's als deze, blijft het duidelijk dat het hier om een rapport
gaat van een overheidsinstantie die niet inziet dat drugsgebruik een doodnormaal
gegeven is, ook voor Europeanen. Tientallen miljoenen Europeanen gebruiken
weleens drugs. En dat zijn echt niet allemaal terroristen.
Psychiatric drugs killing
more users than heroin, cocaine, say health experts
Health professionals are sounding
the alarm over the heightened risk of death linked to the use of psychiatric
drugs, which was highlighted in a pair of Vancouver-based studies published
this month.
Benzodiazepine (BZD) is a class
of psychiatric medications known as tranquillizers which can
reduce the bodys drive to breathe and are used to treat anxiety,
sleep disorders, seizures, and other conditions. They include commonly
prescribed drugs such as Valium, Xanax, and Ativan.
The first of the two studies,
which involved researchers from the B.C. Centre for Excellence in HIV/AIDS
(BCCfE) and the University of B.C., looked at the impact of BZD use on
mortality rates and established that use of BZDs was linked to a higher
risk of death than illegal drugs.
VANCOUVER, BC - DECEMBER 29,
2015, - Dr. Keith Ahamad talks about fentanyl at St. Paul's Hospital in
Vancouver, BC. December 29, 2015. (Arlen Redekop / PNG photo) (story by
Randy Shore) [PNG Merlin Archive]
Theres a lot of
research thats been done on more traditional drugs of abuse, other
illegal drugs like heroine, cocaine, amphetamines but not a lot
is known about the abuse of this kind of drug, said Dr. Keith Ahamad,
a clinician scientist with the BCCfE and an addictions physician at St.
Pauls Hospital.
The study followed a cohort
of 2,802 drug users in Vancouvers Downtown Eastside between 1996
and 2013. Participants were interviewed semi-annually over a median duration
of just over five-and-a-half years each. By the end of the study, 527
(18.8 per cent) of the participants had died.
Researchers found that the
mortality rate was 1.86 times higher among the drug users who used BZD,
compared to those who did not. Ahamad noted that even after researchers
isolated other factors that could influence mortality, such as use of
other drugs, infections, and high-risk behaviours, the mortality rate
remained high among BZD users.
A second study conducted on
a smaller group within the same cohort examined the link between BZD use
and hepatitis C (HCV) infection. Of the 440 HCV-negative individuals who
participated in the study, 158 reported prescribed or illicit BZD use,
and 142 participants contracted HCV during the course of the study.
The study found that BZD was
associated with a higher rate of HCV infection: Infection rates were 1.67
times higher among study participants who used BZD, compared to those
who did not.
Theres not a lot
of scientific evidence to say these people should be on these medications
chronically, said Ahamad, acknowledging there is a tendency to lean
on prescription psychiatric drugs though other non-pharmacological measures
such as counselling, breathing techniques, psycho-sociological
treatment are available.
FEBRUARY 10 2015. Dr. Thomas
Kerr, author of a new study called "We need somewhere to smoke crack,"
in Vancouver, B.C., on February 10, 2015. (Steve Bosch / PNG staff photo)
00034703A .
Dr. Thomas Kerr, professor
of medicine at UBC, echoed those sentiments: Too often, were
looking for an answer in a pill, and too often, we neglect other treatment
options.
Both doctors noted that there
is very little evidence to support long-term use of BZDs.
The interesting thing
about this is that its a prescription drug and people think theyre
safe, Ahamad said. But as it turns out, were probably
prescribing these drugs in a way thats leading to harm.
Kerr noted that the rise in
BZD-related deaths Its been an epidemic brewing for
many, many years very closely mirrors a rise in opioid-related
deaths that has been widely documented. He cited a fourfold increase in
BZD-related deaths in the United States between 1999 and 2014, and also
noted that there are 50 per cent more deaths each year in the U.S. due
to psychiatric medicine than heroin.
These studies really
reveal how very dangerous these drugs are, and they should be used with
great caution, Kerr said. We cant just focus on opioids,
we need to look at other medications that are used in combination.
Ahamad believes much of the
onus is on doctors to be properly educated before prescribing BZDs. He
also acknowledged that the lack of family doctors has led to many people
visiting walk-in clinics, where patient records may not accurately record
an individuals drug or treatment history. Kerr noted there also
needs to be a strengthening in how prescriptions are monitored and prescribed.
There are risks that
come with these medications and we need to be very, very careful about
how were prescribing them, Ahamad said.
The studies were published
in Public Health Reports and the American Journal of Public Health.
|