Wie is Theo van Gogh

Laten we beginnen met Theo van Gogh.



Wikipedia

Theodoor (Theo) van Gogh (Den Haag, 23 juli 1957 – Amsterdam, 2 november 2004) was een Nederlands regisseur, acteur, scenarioschrijver, columnist, en programmamaker en televisiepresentator.

Strafrechtelijke vervolging
Wegens belediging van Joden
Theo van Gogh (1984)

Een essay en andere teksten in Moviola in 1984 en daarna, waarin Van Gogh onder meer Leon de Winter beschuldigde van misbruik van zijn Joodse identiteit om rijk en populair te worden en van overdreven gedweep met Joods leed, bevatten extreme sick jokes, zoals van Gogh het zelf noemde, over de Holocaust en de moord op Anne Frank. (Zoals: "copulerende gele sterren in de gaskamer" en "'Wat ruikt het hier naar caramel? Vandaag verbranden ze alleen suikerzieke joden".) Het kwam hem op verwijten van antisemitisme te staan. Na een klacht van Ronny Naftaniel en Sonja Barend kwam het tot een rechtszaak die jaren duurde. Ook beledigde hij in het universiteitsblad Folia de historica Evelien Gans met seksuele en antisemitische toespelingen. Het leidde tussen 1984 tot 1993 tot een aantal rechtszaken en eindigde tot tweemaal toe bij de Hoge Raad. Van Gogh werd op 11 december 1990 door de Hoge Raad veroordeeld wegens belediging. De hernieuwde publicatie van het essay over De Winter in het boek De Weldoener leidde, na klachten van R. Stein van de stichting Bestrijding Antisemitisme weer tot vervolging bij de rechter. De Hoge Raad volgde in de eerste uitspraak het Hof en kwam tot vaststelling van het beledigende karakter van Van Goghs uitlatingen, maar het Hof kwam in de tweede serie rechtszaken – die betrekking had op dezelfde teksten – tot vrijspraak. Het Hof oordeelde dat, hoewel de passages op zichzelf 'grofheden' zijn, de strekking van het artikel niet beledigend is voor Joden in het algemeen. De Hoge Raad kwam de tweede keer echter niet tot een inhoudelijk oordeel, omdat het Openbaar Ministerie wegens vormfouten niet-ontvankelijk werd verklaard.

Wegens godslastering

In 1995 deed de Bond tegen vloeken aangifte van godslastering tegen Van Gogh wegens een artikel waarin hij Jezus aanduidde als 'die rotte vis van Nazareth'. De officier van justitie stelde geen vervolging in en het Gerechtshof oordeelde dat van Goghs uitingen "ruw en krenkend" waren, maar nog wel binnen de vrijheid van meningsuiting vielen. De Bond tegen vloeken zette de zaak door tot bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg, dat deze zaak echter niet-ontvankelijk verklaarde.

Van Gogh ontving regelmatig bedreigingen, die hij ook wel publiceerde op zijn website De Gezonde Roker.

Moord

Op dinsdagmorgen 2 november 2004 rond negen uur 's ochtends werd Van Gogh vermoord. Hij fietste door de Linnaeusstraat in Amsterdam-Oost/Watergraafsmeer, op weg van huis naar zijn kantoor, toen hij door Mohammed Bouyeri, ook te fiets, met een HS 2000-pistool werd beschoten.

Van Gogh werd door een aantal kogels getroffen. Ook twee omstanders werden geraakt. Van Gogh vluchtte naar de overkant van de weg en viel daar op het fietspad op de grond. Hierna liep Bouyeri naar Van Gogh toe en schoot nogmaals meerdere kogels af op de liggende Van Gogh. Van Gogh werd door in totaal acht kogels getroffen. Daarna sneed Bouyeri met een groot mes de keel van Van Gogh door. Vervolgens stak de toen 26-jarige dader het mes tot aan de ruggengraat in Van Goghs borst. Van Gogh overleed ter plekke. Met een kleiner fileermes stak Bouyeri een brief met een doodsbedreiging gericht aan Ayaan Hirsi Ali op het lichaam van Van Gogh.

Commentaar

Wat we dus zien is dat van Gogh iemand was die zijn mond niet hield. Hij haalde uit naar de Joden maar ook godlaster werd hem verweten. Wat niet duidelijk beschreven staat was dat van Gogh het ook niet zo had met het koninklijk huis en hun oranjes. Hij wist zaken van dit huis wat men liever niet naar buiten wilde zien komen. Ook blijkt dat het koninklijkhuis achter deze moord zat op van Gogh met als opdrachtgever Beatrix.

Een belangrijke naam is F B D" die volgens de wet dood is. Haar nieuwe naam is H G A en vrouw van JESSE REMMERS. Ze woont in Amsterdam Diemen,. Ze is een persoon die voor meisjes en kleine kinderen zorgt voor de tweede Kamerleden en koningshuis. Eveneens de ex van Jesse Remmers. De andere contactpersoon was Greg Remmers, de vader van Jesse Remmers".

Wikipedia

Jason Franklin (Jesse) Remmers (Vinkeveen, 31 mei 1968), in de Nederlandse pers vaak aangeduid als Jesse R., is een Nederlands crimineel die verdacht wordt van 7 liquidaties, onder andere de liquidatie van drugshandelaar Kees Houtman en kroegbaas Thomas van der Bijl. Remmers werd vervolgd in het grote liquidatieproces Passage. Het Passage-proces begon met de inhoudelijke behandeling in 2008. Hij werd als verdachte van deze moorden in februari 2007 opgepakt in Marokko. Na een detentie onder zeer slechte omstandigheden is Remmers uiteindelijk uitgeleverd aan justitie in Nederland. In het Passage-proces werd Remmers bijgestaan door mrs. Sander Janssen en Robert Malewicz. Remmers werd op 29 januari 2013 veroordeeld tot levenslang.

"Haar broers en ooms waren de contactpersonen van de moordenaar van Theo van Gogh genaamd Mohammed Boujeri"

Wikipedia

Mohammed Bouyeri (Amsterdam, 8 maart 1978), in de Nederlandse pers vaak aangeduid als Mohammed B., is een Nederlands-Marokkaanse moslimextremist die een levenslange gevangenisstraf uitzit voor de moord op de cineast en columnist Theo van Gogh. Deze moord pleegde hij op 2 november 2004.

Levensloop

Bouyeri werd, volgens verschillende media, geboren als zoon van eerste-generatie immigranten die slecht Nederlands spraken en weinig contact hadden met autochtonen. Thuis werd Tarifit (Riffijns) gesproken. Bouyeri beheerst het Arabisch maar heel beperkt. Hij heeft zowel de Nederlandse als de Marokkaanse nationaliteit en rondde in 1995 een havo-opleiding af waarna hij de Hogeschool Inholland te Diemen bezocht. Hij wisselde enkele malen van studierichting, maar verliet de school na vijf jaar zonder diploma.

Een tijdlang was hij als vrijwilliger werkzaam bij Eigenwijks, een organisatie van samenwerkende wijkbewoners in het Amsterdamse stadsdeel Slotervaart. Hij schreef in februari 2002 een verslag van een mede door hem georganiseerd "politiek jongerendebat". Later zou hij een stuk over normen en waarden en de Koran hebben geschreven. Ook had hij samen met vrienden een compleet plan opgesteld voor een buurtcentrum, waar onder andere scholieren huiswerkbegeleiding zouden kunnen krijgen. Het plan werd door het Ministerie van VROM afgewezen.

Doordat hij de regels van de islam steeds strenger interpreteerde kon hij voor de stichting Eigenwijks steeds minder taken uitvoeren. Zo weigerde hij alcohol te schenken en aanwezig te zijn bij activiteiten waar zowel mannen als vrouwen aan deelnamen. Deze radicalisering voltrok zich in het najaar van 2003, toen zijn vader hertrouwde (zijn moeder overleed in 2001) en de oorlog in Irak bezig was. Bouyeri liet zijn baard groeien en begon een djellaba te dragen. Hij bezocht de Tawheedmoskee en kwam in contact met andere radicale moslims, onder wie Samir A. en leden van de Hofstadgroep. In het huis van Bouyeri werden volgens het Openbaar Ministerie diverse 'huiskamerbijeenkomsten' georganiseerd van deze zogenaamde "Hofstadgroep". In het huis werd door de AIVD afluisterapparatuur geplaatst.

Arrestatie

Mohammed Bouyeri werd, kort na de moord op Theo van Gogh vlak bij de plaats delict, tijdens een vuurgevecht met de politie, in zijn been geschoten en vervolgens aangehouden. Hij werd later bijgestaan door advocaat Peter Plasman en beriep zich tijdens verhoren op zijn zwijgrecht. Officier van justitie mr. Leo de Wit legde hem op 5 november zes misdrijven ten laste: moord, poging tot moord (op een politieagent), poging tot doodslag (op voorbijgangers/omstanders en/of politieagenten), overtreding van de wapenwet, verdenking van deelname aan een criminele organisatie met een terroristisch oogmerk en samenspanning tot moord met een terroristisch oogmerk op Van Gogh, Kamerlid Ayaan Hirsi Ali en/of anderen.

Bouyeri droeg toen hij werd gearresteerd een afscheidsgedicht met de titel In bloed gedoopt bij zich, waaruit bleek dat hij als martelaar had willen sterven. Het gedicht begint met de volgende regels:
"Dit is dan mijn laatste woord...
Door kogels doorboord...
In bloed gedoopt...
Zoals ik had gehoopt"
— Mohammed Bouyeri

Op het lichaam van Van Gogh liet Bouyeri een brief aan Ayaan Hirsi Ali achter waarin zijzelf, de VVD en de politiek in het algemeen werden gewaarschuwd en veelvuldig werd verwezen naar een vermeende joodse invloed op de politiek.

Bouyeri werd acht weken opgenomen in het Pieter Baan Centrum, waar hij weigerde te praten met psychiaters en andere deskundigen. Het Centrum concludeerde dat Bouyeri volledig toerekeningsvatbaar was.
Rechtszaak

Van 11 tot 26 juli 2005 werd Bouyeri in de extra beveiligde rechtbank De Bunker in Amsterdam-Osdorp berecht. De rechtbank vaardigde een bevel tot medebrenging uit, zodat hij tegen zijn zin aanwezig was bij het proces en het vonnis. Het proces nam twee dagen in beslag, de voorlezing van het vonnis een uur.

Bouyeri weigerde aanvankelijk op vragen van de rechtbank te antwoorden. Zijn advocaat, Peter Plasman, wilde niet meedelen waarom, maar deskundigen namen aan dat hij de rechtbank niet als wettig erkende; achterliggende gedachte van deze aanname was dat fundamentalisten, zoals Bouyeri, zouden vinden dat zij alleen aan God verantwoording schuldig zijn. Aan het eind van de tweede zittingsdag nam Bouyeri toch het woord. Hij vertelde dat hij het niet uit haat had gedaan maar omdat zijn geloof het hem beval: "Ik heb me laten leiden door de wet die mij opdraagt om iedereen die Allah en de profeet beledigt zijn kop eraf te hakken." Ook vertelde hij dat hij het weer zou doen en dat hij op de politieagenten had geschoten met de bedoeling hen te doden. Tegen de moeder van Van Gogh zei hij: "Ik voel uw pijn niet. Dat kan ik niet."

Over de ideologie van Bouyeri verklaarde de rechtbank, gebaseerd op het onderzoek van een deskundige, dat Bouyeri de islam met geweld wilde verdedigen en belediging van de islam wilde wreken. De deskundige verwees naar het document ‘Verplichting van het doden van degene die de profeet (sallallahu alaihie wa sallam) uitscheldt’ dat de verdachte op 2 juli 2004 had vertaald uit het boek ‘As Sarim alMasloel 3la Satmie Arrasoel’, geschreven door de 14e-eeuwse auteur Ibn Taymiyyah.

De officier van justitie, Frits van Straelen, legde Bouyeri moord met een terroristisch oogmerk, poging tot moord op ooggetuigen en politieagenten, en het belemmeren van een Tweede Kamerlid (Hirsi Ali) in haar werkzaamheden ten laste. Hij eiste een levenslange gevangenisstraf en ontneming van het actief en passief kiesrecht.

De rechter verklaarde alle ten laste gelegde daden bewezen, behalve een terroristische opzet bij de poging tot moord op agenten en omstanders. Bouyeri werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, waarbij de rechtbank in aanmerking nam dat er geen kans werd gezien voor resocialisatie, en dat maximale bescherming van de Nederlandse samenleving van het grootste belang was. Wel behield hij zijn passief en actief kiesrecht, omdat hij daar volgens de rechtbank als anti-democraat toch geen gebruik van zou maken. Geen van beide partijen ging in hoger beroep.

Nadat hij eerst in de Bijlmerbajes gevangen zat werd hij in september 2005 overgeplaatst naar de Extra Beveiligde Inrichting binnen de Penitentiaire Inrichting in Vught.

Op 2 februari 2006 sprak Bouyeri voor een tweede maal, nu als verdachte in het proces rond de Hofstadgroep. In een uren durend warrig betoog verklaarde Bouyeri dat de enige manier om de hemel te bereiken de weg van geweld tegen ”de goddelozen” was. Het betoog van Bouyeri werd als schadelijk gezien voor de leden van de Hofstadgroep, aangezien Bouyeri op deze wijze bevestigde dat de ideologie volledig gebaseerd was op geweld en terreur. Ook voor het imago van Bouyeri zelf was deze zaak nadelig, aangezien het betoog warrig en intellectueel van een laag niveau bleek. Het beeld dat Bouyeri van zichzelf opriep was dat van een godsdienstwaanzinnige en niet van een intelligent en zelfstandig denkend individu. Zijn aanzien binnen de islamitische gemeenschap zou hiermee ernstig geschaad zijn.

In de uitspraak tegen de Hofstadgroep op 10 maart 2006 oordeelde de rechtbank dat Bouyeri de leider was van deze groep. Omdat hij reeds tot levenslang veroordeeld was, kon hem geen extra straf worden opgelegd.

Houda Gwen Allen, een businessvrouw die haar mannetje staat

Houda Gwen Allen van Royal Orchid Event Agency is een echte zakenvrouw. In slechts drie jaar is haar bedrijf in de vechtbusiness uitgegroeid tot een begrip in en buiten de ring. In de ring is Orchid bekend van de “Ronde Missen”. Naast de ring verzorgt ze de modellen. En voor veel promotoren is ze de floormanager van het evenement, een zakenvrouw die een evenement kan besturen.
Allen, “Ik wil een evenement neerzetten en dat willen andere evenementen buro’s ook wel, wat niet doorsnee is. Het bedrijf houdt zich bezig met het bedenken en uitwerken van concepten voor het bedrijfsleven. Feesten, Fashion shows, mode shoots. Waar ik me op dit moment het meest mee bezig houd zijn de sport evenementen, de kickboks gala’s.”

Allen gaf oorspronkelijk aerobics- en dance lessen en had een horecaonderneming. Die laatste stelde haar instaat in en om de Hilversumse studio’s een netwerk op te bouwen. En tenslotte ging Royal Orchid echt van start nadat ze van Apy Echteld en Bart Haagendoorn de vraag kreeg of ze ronde missen voor (toen) 2Hot2Handle in de Ahoy kon regelen.

Allen, “Vanaf toen zijn de aanbiedingen blijven binnen komen. Steeds meer mond op mond reclame gekregen. Bedrijven vinden het fijn om met me samen te werken omdat ik regels hanteer. Een ronde miss hoort er wel bij maar ik wil dat het netjes blijft. Ik laat ronde missen beginnen met een jurkje en het kortste wat ze aan kunnen hebben is een kort broekje met een topje. Je zult bij mij de ronde missen nooit in een string zien lopen of half naakt om het maar zo te zeggen. Daarmee handhaaf je de professionaliteit.”

Allen, “Ik word ook door een aantal promotors ingehuurd als floormanager. Ze willen graag een aantal taken uithanden geven omdat ze het te druk hebben. Als er voor een evenement én modellen én ronde missen én catering geregeld moet worden, dan zorg ik ervoor dat voor elke taak een coördinator is. Dat is professioneler want je kan dan er als floormanager voor iedereen zijn. Als de bewaking met een vraag naar je toekomt, wil je daaraan alle aandacht aan geven en je niet ook nog met de ronde missen moeten bezig houden"

Gwen, Chabrani en Mootje
De veelzijdigheid van Allen komt niet alleen naar voren uit de kledinglijn die ze voor vrouwelijke vechters gaat opzetten. Of uit het sponsorteam om zowel promotoren als vechters van meer financiële armslag te voorzien. Maar ook uit het succesvolle management dat ze voor vechters doet.

Allen, ”Ik heb aanbiedingen voor meer vechters maar ik kan die jongens, net als anderen natuurlijk géén beloftes doen. Ik kan kijken wat ik ze kan doen. Ze zien dat het met Mootje heel lekker loopt en nu komen er managers naar me toe die vragen of ik voor die of die een partij kan regelen, maar voorlopig ben ik met Mootje Khamal bezig."
“Het is niet alleen een partij regelen. Je moet er voor zorgen dat hij mentaal goed is. Ik vind het niet moeilijk. Ik zit in het wereldje, ik ken mensen die hij nodig heeft voor zijn carrière. Je moet ook heel professioneel overkomen om serieus genomen te worden. Ik ben een vrouw in een 90% mannen wereld dan moet je heel sterk staan. Er zijn maar weinig promotors die denken, wat kom jij me nu vertellen. Bij het zaken doen met mannen met een bepaalde culturele achtergrond kan het een enkele keer wrijving geven dat je een vrouw bent. Soms zit je met drie, vier man aan tafel, maar ik voel me niet minder. Ik ben de persoon die ik ben.”

Commentaar

Aan de beschrijving van Wikipedia te zien lijkt het er op dat deze site informanten had die precies zaken gepubliceerd wilden hebben en er een geloofwaardig verhaal van te maken dat het precies paste in de lijn zoals wij als Jan met de pet het moeten geloven. Het motief van de moord was dus duidelijk "Propaganda en misleiding".

Het was blijkbaar niet Ghalid Omar, de Syriër contact van Mohammed Bouyeri, maar Khalid Ben Daoued

En zo komen we op de hofstadgroep:
De hofstadgroep werd naar verluidt door de overheid zelf opgezet. Voor de miljarden die uit Irak zijn gehaald mocht geen onderzoek komen en deze moord moest misleiding zijn.

Wat schrijft Wikipedia over deze groep:

De Hofstadgroep of het Hofstadnetwerk is de naam die door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) aan een groep radicale islamitische jongeren werd gegeven. Van deze jongeren werden er 14 later door het openbaar ministerie verdacht van terroristische activiteiten. De leden van deze groep kwamen geregeld bijeen in het Amsterdamse huis van Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh.

Vermeende terroristische organisatie

De naam Hofstadgroep werd voor het eerst naar buiten gebracht in een artikel op 9 november 2004 van NRC Handelsblad, dat beschikte over een geheime rapportage van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) over een groep radicale moslimjongeren in Den Haag en Amsterdam. In de processen tegen de groep na de moord op Theo van Gogh probeerde het openbaar ministerie de groep jongeren aanvankelijk nog enige tijd met haar eigen codenaam 'Arles' aan te duiden, maar in politiek en media raakte al gauw de naam 'Hofstadgroep' in zwang. Het netwerk kwam bijeen in de periode van mei 2003 tot de arrestatie van enkele leden in november 2004.

Het OM legde de verdachten onder ander lidmaatschap van een terroristische organisatie ten laste. Op 10 maart 2006 oordeelde de rechtbank in Rotterdam dat negen van de leden van de Hofstadgroep inderdaad een criminele organisatie met een terroristisch oogmerk vormden. Vijf leden waren slechts passief lid en namen volgens de rechter geen deel aan de criminele en terroristische activiteiten. Op 23 januari 2008 oordeelde het gerechtshof in Den Haag in hoger beroep dat van een organisatie zoals omschreven in de wet geen sprake was. Hierdoor kon er volgens het Hof geen sprake zijn van een criminele organisatie. Alle verdachten werden door het Hof vrijgesproken van de tenlastelegging 'lidmaatschap van een terroristische organisatie'[1]. Het Openbaar Ministerie ging tegen deze uitspraak in cassatie. Op 2 februari 2010 oordeelde de Hoge Raad dat dit gedeelte van het hoger beroep in het proces tegen de Hofstadgroep over gedaan moet worden.

De Hofstadgroep komt voor op de lijst van terroristische organisaties van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTb) en op de lijst van de Raad van de Europese Unie.

Naast de veertien leden die voorgeleid werden, stond het netwerk ook nog in contact met andere personen die niet vervolgd zijn in deze zaak. De bekendste van deze personen is Samir Azzouz.

Commentaar

Ik wilde weten wie er verder achter deze moord zat en wat het was dat er zogenaamde dode mensen toch nog springlevend zijn. Wie doet dat en wat zijn de belangen in deze?

Het betreft personen die volgens de register dood zijn maar gewoon in Amsterdam leven. Hoe kunnen doden op straat lopen?
Wat blijkt, hun zijn in contact met het koningshuis en tweede kamer.
Ook blijkt steeds duidelijker dat het dezelfde personen zijn uit de Holleeder en Mocro oorlog!

Commentaar

Holleeder kennen we allemaal en hij zwijgt als een graf. Nu is het duidelijk waarom Holleeder zwijgt want hij zit zelf tot zijn oren in de kliek van het koninklijk huis en de elite. Het is duidelijk dat hier ook Borst en Demmink een rol speelden en blijkbaar ook een rol speelden in de dood van Pim Fortuyn.
Maar wie is wie in de Amsterdamse Mocro-oorlog?

Wikipedia

De zogenoemde Mocro-oorlog ging vandaag een nieuwe fase in, met de vondst van een hoofd bij een shisha-lounge aan de Amstelveenseweg. Want het heeft er alle schijn van dat deze moord onderdeel is van deze Amsterdamse drugsoorlog.

"Dat is inderdaad vrij zeker", zegt misdaadjournalist Maarten van Dun van Het Parool. "Door twee dingen: ten eerste het slachtoffer. Nabil Amzieb was een goeie bekende van de groep mannen die vorig jaar werd aangehouden in West, die van plan waren een liquidatie te plegen. En het feit dat het hoofd voor shisha-café Fayrouz lag, toch wel het hoofdkwartier van deze jongens."

Wie is wie in die Mocro-oorlog? En wie staat wie naar het leven? Dat proberen we weer te geven in onderstaand schema - geen makkelijke klus, want overzichtelijk is het niet.

De hoofdlijnen:
Wie zijn die mannen die in Amsterdam met kalasjnikovs zwaaien?

Het begon allemaal in 2012. Of eigenlijk daarvoor al, met een criminele bende in de Amsterdamse onderwereld, waar voornamelijk Marokkaanse en Antilliaanse mannen bij betrokken waren. Die groep viel uit elkaar in 2012, door een ruzie om 200 kilo coke die verdween uit de haven van Antwerpen. Er ontstonden twee groepen: eentje van Gwenette Martha, die de deal leidde, bij de andere stonden Houssine A. en Benaouf A. aan het roer.

Sindsdien zijn over en weer meer dan twintig liquidaties gepleegd.

Inmiddels bestaat de drugsoorlog niet meer uit twee kampen. "Er is veel onderling ruzie, er lopen mensen over. Heel onoverzichtelijk", aldus Van Dun. Hoeveel mensen er precies bij betrokken zijn, is ook niet te zeggen. "Er is steeds een nieuwe aanvoer van leden. Met elke moord kunnen ook weer nieuwe vetes ontstaan, waarin broers, neven, vrienden verwikkeld raken."

Het 'Wilde Westen': liquidaties in de Amsterdamse onderwereld

Topcrimineel Gwenette Martha kwam zelf in 2014 door meer dan 80 kogels om het leven. Hij werd verdacht van een reeks criminele afrekeningen, waaronder die in de Staatsliedenbuurt in 2013.

Waar Houssine A. op dit moment is, is niet bekend. Hij zat in Marokko een korte celstraf uit voor identiteitsfraude, maar waar hij daarna heenging, weten we niet.

Ondanks een kogelregen in de Staatsliedenbuurt, waarvan Benaouf A. het doelwit was, is hij nog steeds in leven. Hij kreeg in 2014 10 jaar cel opgelegd omdat hij in 2012 in Antwerpen Najeb Bouhbouh liet vermoorden: ook wel gezien als het begin van de liquidatiegolf in Amsterdam.

Mohammed el Mayouri wordt in 2014 door twee mannen in de Schinkelbuurt doodgeschoten; hij komt dan net uit shisha-café Fayrouz gelopen. De daders zijn nog niet gepakt.

Tijdens het feest The Waterfront in 2013, in het Scheepvaartmuseum, wordt Souhail Laachir doodgeschoten, op een volle dansvloer. Hij zou de financiële man van Benaouf A. zijn.

Adil A. en Anouar B. kregen allebei levenslang voor de dubbele moord in de Staatsliedenbuurt. Hamza B. kreeg 20 jaar opgelegd.

De moord op Redouan Boutaka is eigenlijk de eerste van de reeks liquidaties. Hij wordt op 22 april 2012 in de kelder van Fayrouz door twee mannen doodgeschoten. De daders zouden Rida Bennajem en Alexander Gillis zijn, maar ze worden niet veroordeeld. Gillis wordt zelf in 2014 in Zaandam geliquideerd; zijn moord is nog niet opgelost.

Hij was pas 21, maar toch al berucht als huurmoordenaar in de onderwereld. Rida Bennajem werd in 2013 op 21-jarige leeftijd in Amsterdam-West op straat doodgeschoten.

Bennajem werd met Marchano P. verdacht van de moord op Bouhbouh in 2012. Marchano P. zelf werd vorig jaar in een café in Paramaribo doodgeschoten.

Gökhan C., ook uit de kring van Martha, werd vorig jaar met Heinrich A. opgepakt omdat ze in een gestolen BMW met 'liquidatiepakket' voor shisha-café Fayrouz stonden. Volgens de politie is daarmee een liquidatie voorkomen. Beiden zitten in de cel.

En dan hebben we nog Chahid Yakhlaf, Youssef Lkhorf en vele anderen. Kijk voor een complete tijdlijn op Het Parool.

Terug naar vandaag. "Als de moord inderdaad te maken heeft met de drugsoorlog, dan betekent dat een nieuwe fase in de strijd die gaande is tussen de groepen binnen de zogenoemde Mocro Maffia", zegt Wouter Laumans, misdaadjournalist en auteur van het boek Mocro Maffia.

"Wat de boodschap van het afgehakte hoofd precies is, weet ik natuurlijk niet", zegt Laumans. "Maar ik denk dat je moet denken aan niet praten of niet verraden. Iemand laat heel duidelijk zien dat hij heel erg boos is."

Even het dossier Holleeder vanaf de media gezien

Wikipedia

Willem Frederik Holleeder

Willem Frederik Holleeder (Amsterdam, 29 mei 1958), bijgenaamd De Neus wegens de omvang van zijn neus, is een Nederlands crimineel. Hij kreeg in 1983 bekendheid als een van de ontvoerders van biermagnaat Freddy Heineken en diens chauffeur Ab Doderer. Na het uitzitten van zijn gevangenisstraf heeft hij zich opgewerkt tot de top van de Amsterdamse misdaadwereld. Eind december 2007 werd hij tot negen jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens afpersing van vastgoedhandelaren. Op 3 juli 2009 werd hij in hoger beroep opnieuw tot negen jaar cel veroordeeld. Op 27 januari 2012 werd Holleeder na het uitzitten van twee derde van zijn straf (= zes jaar) op vrije voeten gesteld door Justitie. Hij had afgezien van proefverlof en dat werd gecompenseerd met een iets eerdere vrijlating. Holleeder bleef echter nog wel verdachte in een aantal zaken, die verder onderzocht werden door het Openbaar Ministerie (OM). In april 2013 werd hij opnieuw gearresteerd, ditmaal wegens bedreiging van Peter R. de Vries, maar korte tijd later weer op vrije voeten gesteld.

Biografie

Holleeder groeide op in de Jordaan. Zijn vader Wim Holleeder was in de jaren vijftig profwielrenner en werkte jarenlang bij de firma Heineken, onder meer als privéchauffeur van Freddy Heineken. Hij werd ontslagen, werd alcoholist, en ondernam in 1990 een zelfmoordpoging. Ook oom Gerrit Holleeder was profwielrenner.

Start van criminele loopbaan

Met zijn kompanen Jan Boellaard, Frans Meijer en latere zwager Cor van Hout vormde Willem Holleeder al in de jaren zeventig een bende. In de Amsterdamse Kinkerbuurt waren de tieners betrokken bij knokploegen die in opdracht van huiseigenaren en projectontwikkelaars krakers te lijf gingen. Volgens oud-commissaris van politie in Amsterdam Joop van Riessen was de bende in 1974 verantwoordelijk voor een spectaculaire gewapende overval op het Gemeentegirokantoor aan het Singel, waarbij onder meer gebruik werd gemaakt van een speedboot. De tieners zouden bij meer zware overvallen betrokken zijn geweest. Op 18-jarige leeftijd bleken ze al over enorm veel geld te beschikken en reden ze reeds rond in dure auto's.[bron?]

De jonge criminelen richtten vervolgens het eigen aannemersbedrijf Epan B.V. op, waarmee ze handel in een aantal horecagelegenheden dreven. Na het faillissement hiervan belandden ze in de wereld van koppelbazen, waarbij in de bouw op illegale wijze arbeidskrachten worden geleverd. Later stortten ze zich op de huizenhandel.
Ontvoering van Freddy Heineken
1rightarrow blue.svg Zie ontvoering van Freddy Heineken voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toen de zaken bergafwaarts gingen, besloten Holleeder en Van Hout het grootser aan te pakken: samen met Frans Meijer, Jan Boellaard en Martin Erkamps ontvoerden ze op 9 november 1983 de biermagnaat Freddy Heineken en diens chauffeur, Ab Doderer.

Ze maakten samen 35 miljoen gulden losgeld buit. Hiervan werd 15 miljoen verdeeld: drie miljoen per persoon. De resterende 20 miljoen, die begraven was in het Zeisterbos, werd door de politie teruggevonden. Van de drie miljoen van Holleeder is maar een klein deel teruggevonden.

Holleeder week met mededader Cor van Hout uit naar Frankrijk, waar ze werden gearresteerd (zie verblijf van Van Hout en Holleeder in Frankrijk). Terug in Nederland werd Holleeder hiervoor uiteindelijk tot elf jaar celstraf veroordeeld.

Na de vrijlating

Na zijn vrijlating begaf Holleeder zich net als Van Hout naar verluidt weer in het criminele circuit. Hij zou zich bezig hebben gehouden met grootschalige drugshandel en afpersingspraktijken, maar Justitie kon hiervoor geen bewijs op tafel krijgen. Met Van Hout en vastgoedhandelaar Rob Grifhorst kocht Holleeder in 1994 de erotische nachtclub Casa Rosso op de Amsterdamse Wallen. Ook investeerde het drietal in Alkmaarse prostitutiepanden op de Achterdam. In 1996 raakten Holleeder en Van Hout gebrouilleerd. Holleeder ging in zee met zijn jeugdvrienden John Mieremet en Sam Klepper, die kort daarvoor Van Hout en Holleeder hadden proberen af te persen en vermoedelijk verantwoordelijk waren voor een mislukte aanslag op Van Hout, in maart van datzelfde jaar. In dezelfde periode werd ook Grifhorst aan de kant gezet en ging Holleeder in zee met financieel adviseur en vastgoedhandelaar Willem Endstra.

Afpersingen

Eind 2002 kwam Holleeder in het nieuws toen het maandblad Quote in het decembernummer een foto afdrukte van Holleeder in gezelschap van Endstra. Deze foto was in september van dat jaar heimelijk genomen. Endstra, die werd beschouwd als de 'bankier' van de Nederlandse onderwereld, had eerder verklaard Holleeder nauwelijks te kennen. Volgens John Mieremet echter was Holleeder de sterke arm van Endstra.

Holleeder zou vanaf deze periode Endstra hebben afgeperst. Zo zou de vastgoedhandelaar meermalen in het Amsterdamse Bos zijn mishandeld om hem tot betalen te dwingen. Begin augustus 2005 werd bekend dat het OM in Amsterdam in juli huiszoeking had verricht in de woning van Holleeder te Wassenaar in het kader van het onderzoek naar de moord op Endstra. Ook in de woning van Holleeders vriendin, Maike Dijkhuis (dochter van vastgoedhandelaar Chris Dijkhuis), en in die van een van zijn financiële adviseurs werden huiszoekingen verricht.

Op 2 juli 2003 werd Holleeder gearresteerd op verdenking van verboden wapenbezit. Drie dagen later werd hij opnieuw aangehouden en werd zijn auto in beslag genomen. Deze zou een geheime bergruimte bevatten waarin een wapen zou zijn aangetroffen. De auto kreeg hij niet terug. In mei 2004 werd zijn rijbewijs ingenomen wegens een snelheidsovertreding. Holleeder vertelde tijdens de rechtszaak dat zijn leven in gevaar was, en dat hij 'wegens de doodsbedreiging geen chauffeur kon vinden'. De rechter stelde Holleeder op 5 juli van datzelfde jaar in het gelijk en gaf hem zijn rijbewijs terug.

Op 20 september 2004 werden twee leden van Hells Angels Holland geroyeerd, onder wie voorzitter Willem van Boxtel. Van Boxtel en Willem Pijpker zouden in opdracht van vastgoedhandelaar Willem Endstra een complot beraamd hebben om Holleeder te vermoorden. Ze weigerden die opdracht, maar moesten later - onder druk van Holleeder - de motorclub verlaten. Holleeder werd, samen met Angels-vicepresident Harry Stoeltie, ook wel de ware leider van de Hells Angels genoemd.

Begin 2005 werd Holleeder genoemd als de man die voor twee miljoen euro een zakelijk geschil tussen Erik de Vlieger en een groep Israëlische vastgoedhandelaren had geregeld. Hij zou ook - samen met De Vlieger en Endstra - betrokken zijn geweest bij bedreiging en afpersing van een café-uitbater.

Arrestatie

In de nacht van 29 op 30 januari 2006 werd Holleeder op verdenking van afpersing en mishandeling van onroerendgoedhandelaren aangehouden. Een van de slachtoffers zou de in 2004 geliquideerde Endstra zijn geweest. Naast Holleeder hield de nationale recherche nog dertien andere verdachten aan. De arrestaties werden in Amsterdam, Haarlem, Voorburg en Zandvoort verricht. Het onderzoek richt zich op een netwerk van Nederlandse en Joegoslavische verdachten. Bij deze acties werden computers en enkele tassen in beslag genomen. De nationale recherche voerde het onderzoek uit in samenwerking met de recherche in Amsterdam en de FIOD-ECD. Ook de reeks liquidaties in het criminele circuit in Amsterdam in de afgelopen jaren was onderdeel van dat onderzoek, maar het OM benadrukte dat de aanhoudingen daar geen direct verband mee hielden.

Op 21 maart 2006 meldde het Amsterdamse dagblad Het Parool dat Willem Endstra uitgebreid zou hebben gesproken met de Criminele Inlichtingendienst van de Amsterdamse recherche. De krant had de hand gelegd op een 254 pagina's tellend dossier van uitgewerkte bandopnamen. Endstra zou in de 15 gesprekken van 20 maart 2003 tot en met 28 januari 2004 onder meer hebben verklaard dat Holleeder verantwoordelijk was voor 25 liquidaties, onder andere die op diens zwager Cor van Hout en op Sam Klepper, Jan Femer, George Plieger, Magdi Barsoun, Jules Jie en Gijs van Dam jr. Hij zou Endstra vaak van tevoren hebben verteld dat er weer een liquidatie ging plaatsvinden. Endstra zou zo in 2002 John Mieremet voor een op handen zijnde liquidatie hebben proberen te waarschuwen.

Holleeder zou volgens Endstra ook plannen hebben gehad zijn eigen zuster - getrouwd met Van Hout - en haar kinderen te laten ombrengen, om te voorkomen dat zij wraak zouden nemen voor de moord op Van Hout. Om eventuele verdenking van zich af te schuiven, had Holleeder destijds 250 duizend euro voor de met pracht en praal omgeven begrafenis van Van Hout betaald. Vervolgens pikte hij via zijn zuster een serie winstgevende prostitutiepanden van Van Hout in Alkmaar in.

Holleeder zou Endstra voor vele tientallen miljoenen euro's hebben afgeperst. De rechercheurs hadden Endstra herhaaldelijk gevraagd aangifte te doen, maar dat had Endstra steeds geweigerd, bang dat Holleeder voor een kleinigheidje zou worden vastgezet en na zijn vrijlating wraak zou nemen. Endstra maakte notities over zijn gesprekken met de rechercheurs bij de CIE. Die verdwenen in november 2003 bij een inbraak uit zijn woning in IJmuiden, en vervolgens maakte Holleeder duidelijk op de hoogte te zijn van de inhoud van deze aantekeningen.

Naast Endstra zou Holleeder ook nog de vastgoedhandelaren Erik de Vlieger en John Wijsmuller hebben afgeperst. De afpersingen zouden volgens een vast patroon zijn verlopen: Holleeder liet doorschemeren dat de betreffende handelaar gevaar liep, maar dat hij tegen een flinke betaling de zaak wel kon regelen. Vervolgens werd de persoon in kwestie afgeperst. In het geval van De Vlieger zou het om zes miljoen euro zijn gegaan.

Holleeder ging van 30 oktober tot 10 november 2006 in hongerstaking, om zo te protesteren tegen het in zijn ogen te strenge regime in de EBI in Vught. Zo was hij van zijn advocaat, Bram Moszkowicz, gescheiden door een glazen wand tijdens hun besprekingen over de verdediging. Sinds 10 november mocht hij zonder glazen wand met zijn advocaat spreken.

Moszkowicz maakte op 19 februari 2007 bekend dat hij Holleeder niet langer zou verdedigen. Holleeder sprak jaren later in een interview hierover zijn teleurstelling uit. Jan-Hein Kuijpers werd de nieuwe advocaat van Holleeder, met assistentie van Chrisje Zuur.

'Proces van de eeuw'

Op maandag 2 april 2007 begon de strafzaak tegen Willem Holleeder in de extra beveiligde rechtbank De Bunker in Amsterdam Nieuw-West. Dit proces werd in de media wel het Proces van de eeuw genoemd. In de nacht voor het proces werd er een aanslag gepleegd op deze rechtbank: rond 3:00 uur. De rechtszaak ging ondanks die explosies gewoon dezelfde dag door met enige uren vertraging, maar werd verplaatst naar het gebouw van Rechtbank Amsterdam, en het proces begon met de bezwaren van twee vrouwelijke verdachten tegen de dagvaarding: Holleeders ex-vriendin Maike Dijkhuis en Orminda Soerel (de zus van de in 2010 gearresteerde Dino Soerel, een vermeend handlanger van Holleeder). De twee vrouwen worden verdacht van witwassen en deelname aan een criminele organisatie. De bezwaren van deze twee vrouwelijke verdachten werden diezelfde dag nog door de rechtbank afgewezen, waarna ze ook in het proces tegen Holleeder betrokken werden. Naar aanleiding van informatie uit het proces tegen Holleeder werd er 3 april 2007 een verdachte gearresteerd in verband met de liquidatie van Kees Houtman.

Het proces tegen Holleeder werd een dag na de aanslag op de extra beveiligde rechtbank in Amsterdam al weer voortgezet in De Bunker. Holleeders advocaat, Kuijpers, gaf op de zitting van donderdag 5 april aan dat zijn cliënt tekenen van uitputting vertoonde en dat zijn behandeling grensde aan marteling. Men liet op die dag ook fragmenten horen van de Endstra-tapes. Het was iedere aanwezige verboden dit naar buiten te brengen en commercieel te gebruiken. Diezelfde dag wees de rechter het verzoek om anonieme getuigen te horen af. Verder werd Holleeder die dag onwel in de rechtszaal, waarna het proces wel werd voortgezet.

Op maandag 9 april, tweede paasdag, werd Holleeder opgenomen in het LUMC. Hij lag op de intensive care en moest met spoed geopereerd worden: hij had lekkende hartkleppen en een nierkwaal. Op 10 april besloot de rechtbank het proces voor onbepaalde tijd uit te stellen in verband met de verslechterde gezondheidstoestand van Holleeder. Het was namelijk van belang dat hij – net als elke andere verdachte – het recht had zijn eigen proces bij te wonen. Verder zou Holleeder last hebben van een psychose, volgens zijn raadsman Kuijpers. Op 12 april werd hij aan zijn hart geopereerd. Daarna onderging hij zijn revalidatie in het gevangenisziekenhuis van Scheveningen. Uiteindelijk besloot de rechtbank op 7 mei dat het proces tegen Holleeder verder werd uitgesteld tot september 2007.

De rechtszaak ging, met in totaal ruim twee maanden vertraging, op 9 juli van start met de pro-forma zitting. Tijdens de zitting voor de rechtbank in Haarlem liet advocaat Kuijpers weten dat het herstel van Holleeder voorspoedig verliep. Hij was bij de inhoudelijke behandeling vanaf 10 september weer aanwezig. Een helikopter hield het transport van Holleeder naar de bunker vanuit de lucht in de gaten. Tijdens het proces droeg Holleeder een 'wit zendertje' waarmee zijn lichamelijke conditie constant in de gaten gehouden werd.

Op 9 oktober werd het lichaam van de kroongetuige in het proces, ex-advocaat Bram Zeegers, dood aangetroffen in zijn woning in Amsterdam. Zeegers, die bevriend was met Willem Endstra, zou "onder verdachte omstandigheden" zijn omgekomen. Later bleek het om een overdosis ecstasy te gaan. De vriendin van Zeegers kende Holleeder ook en heeft zich mogelijk op diens verzoek aan Zeegers opgedrongen.

Op 5 november 2007 werd Holleeder opnieuw met spoed opgenomen in het LUMC, nadat hij weer onwel geworden was, en verbleef een dag later in het gevangenisziekenhuis in Scheveningen.

Op 12 november 2007 eiste het OM 12 jaar cel tegen hem.
Veroordeling en hoger beroep

Op 21 december 2007 veroordeelde de rechtbank hem tot een gevangenisstraf van negen jaar, met aftrek van het voorarrest. Op 3 juli 2009 deed het hof van Amsterdam uitspraak in het hoger beroep. Holleeder werd opnieuw tot negen jaar gevangenisstraf veroordeeld. Het gerechtshof vond hem schuldig aan afpersing van de twee doodgeschoten zakenlieden Willem Endstra en Kees Houtman. Ook de afpersing van vastgoedhandelaar Rolf Friedlander en de deelname van Holleeder aan een criminele organisatie achtte het Hof bewezen. Holleeder ging tegen het arrest in cassatie, maar de Hoge Raad verwierp dit beroep op 12 oktober 2010. Hiermee werd zijn veroordeling definitief. Op 27 januari 2012, na het uitzitten van 2/3 van zijn straftijd, kwam hij vrij.

Periode na de gevangenis
Populariteit in de media

Van september 2012 tot 7 maart 2013 schreef Holleeder een wekelijkse column voor Nieuwe Revu. In september 2012 was Holleeder te gast in de radioshow van Ruud de Wild op Radio 538. Rapper Lange Frans wijdde in deze zelfde periode een nummer aan hem, getiteld Willem is terug, dat hij samen met Holleeder opnam.[29] Op 3 oktober 2012 werd bekend dat Holleeder ook te gast zou zijn bij College Tour. Hierover ontstond de nodige commotie. Zijn plotselinge populariteit in de media leverde Holleeder de ietwat gekscherende bijnaam knuffelcrimineel op, dat tevens als een nieuw woord in het Nederlands beschouwd werd.

Opnieuw gearresteerd en berecht

Op 13 december 2014 werd Holleeder opnieuw gearresteerd: het OM meldde dat hij werd verdacht van betrokkenheid bij de liquidatie van voornoemde Houtman en Thomas van der Bijl. Op 25 maart 2015 begon het nieuwe proces tegen Holleeder. Zijn twee zussen en de weduwe van Sam Klepper bleken al in 2013 bij de politie belastende verklaringen tegen hem te hebben afgelegd. Begin juli 2015 verklaarde Astrid Holleeder tegenover het OM dat haar broer na zijn vrijlating in 2014 plannen had om acht mensen te liquideren, onder wie zijn andere zus, Sonja, en ook Peter R. de Vries. Begin september van datzelfde jaar werd de strafzaak tegen hem hervat, maar er werd gevreesd voor een overlapping met nog twee andere processen, want de drie getuigen worden in alle drie die rechtszaken verhoord.

Getuigenissen in Passageproces

Op 30 november en 1 december 2015 traden de zussen van Holleeder op in het Passageproces, evenals Sandra den Hartog, die getrouwd was met de vermoorde Klepper.

Voornoemde zussen hebben meerdere gesprekken met hem opgenomen en verstrekt aan misdaadverslaggever Peter R. de Vries, welke de opnames bij RTL Late Night liet horen.
Publicatie verklaringen in Passage en Vandros

Op 3 april 2016 lekten via de website vlinderscrime.nl van ex-crimineel Martin Kok verklaringen uit welke de zussen van Holleeder, zijn ex Sandra den Hartog en Holleeder zelf hebben gegeven bij de politie en de rechter-commissaris. Het Openbaar Ministerie voerde op maandag 4 april 2016 een kort geding tegen Kok waarbij het de verwijdering van de documenten van diens site vorderde, en de rechter wees dit toe. Kok kreeg het vonnis aangeboden kort voor de start van de show Pauw, waar hij die avond samen met onder meer Peter R. de Vries te gast was. Ondanks zijn aankondiging aldaar om in hoger beroep te zullen gaan heeft hij dit uiteindelijk toch niet gedaan.

Op 5 april 2016 plaatste de Utrechtse blogger Sebastiaan Beens links naar de verklaringen op zijn website. Dit omdat de informatie volgens hem "vervallen was tot het publieke domein en inmiddels makkelijk te vinden was". Na berichten in de pers op 7 april 2016 voerde het Openbaar Ministerie ook een kort geding tegen Beens en vorderde verwijdering van de links. De rechter wees dit wederom toe, en Beens verwijderde de links vervolgens dan ook van zijn website. Op 13 april maakte de advocaat van Beens, mr. Sébas Diekstra, bekend dat hij in hoger beroep gaat tegen het vonnis.[38] Inmiddels loopt deze procedure bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.

Op 7 mei werd bekend dat Beens tijdens de gehele zitting een bandje had laten meelopen waardoor hij terug kon luisteren wat de rechter en griffier bespraken tijdens de schorsing, waaruit volgens Beens en zijn advocaat blijkt dat de rechter vooringenomen was en het vonnis al voor de zitting geschreven was. Dagblad De Telegraaf publiceerde een deel van de opname op haar site[39], en een aantal dagen later plaatste Beens zelf een langer fragment op zijn site. Op 20 mei 1016 werd bekend dat Beens een klacht heeft ingediend bij de Hoge Raad der Nederlanden tegen de betrokken rechter in een kort geding vanwege vooringenomenheid.

Commentaar

Nergens maar ook nergens is er een link te vinden tussen deze mensen en het koninklijk huis en de elite, de groep waar het juist om gaat. Want het gaat volgens vele berichtgevingen over een onderwereld maar welke onderwereld houdt men angstvallig geheim. Holleeder zwijgt in alle talen en alles wordt erbij gehaald om hem te laten blijven zwijgen maar aan de andere kant ook te beschermen. Wat is het dat Holleeder beschermd wordt door dat oranje huis, wat weet deze man?

Deze F B D alias H G A heeft veel op haar geweten. Ze is een van de belangrijkste informanten van het land. Duidelijk wordt steeds dat zij zit, samen met Holleeder onder de vleugels van Oranje.

Eind conclusie

Steeds meer wijzen alle zaken die hij naar buiten brengt naar politiek Den Haag en in het bijzonder het koninklijk huis. Een huis waar achter de dikke deuren zaken af spelen die het daglicht niet mogen zien. Een huis waarvan wij zelf hebben mee mogen maken dat leden van de vrijmetselarij club bij ons persoonlijk gevraagd hebben naar kinderen zonder ouderlijke banden of banden met andere mensen. Deze kinderen zouden dan "heropgevoed" worden wat uit een later gesprek bleek "misbruikt" zouden worden!

Het is beangstigend te weten dat de elite zich in alle bochten wringt om zo elke vinger die naar hun kan wijzen op te ruimen. De elite die allemaal de oranje familie dient en elke afvaller straft voor het leven. We zien dat bij; Edwin de Roy van Zuydewijn, Pim Fortuyn en Els Borst. Maar we zien ook hoe machtig deze elite is als je als slaaf op stelt zoals heer Demmink, Timmermans en Holleeder, praten we nog niet over Friso die verdwenen is naar het niets omdat deze niet meer, naar uitlatingen van derde, in de hand gehouden kon worden! Dat allemaal gaande om drugs, macht en kinderen die nodig zijn, volgens hun eigen leden, voor de ritualen.

Wat een belangrijke advocaat is en overal op duikt in vele gevallen is Mr. A. B. D. , hij is blijkbaar de belangrijkste personen van het koningshuis.

Hoe ver gaat deze elite? En wat kan er aan gedaan worden dat deze zaken ook open gegooid worden. Zaken zoals elke ondemocratische, en tegen alle wetten en regels in, manier van handelen. Dat dit een gevolg is van eeuwenlang via ritualen leven, is niet de vrijwaring dat mensen die slachtoffer of getuige zijn van deze manier van handelen door deze selecte groep, omgelegd of verdwenen worden verklaard, dat terwijl ze weer gewoon onder andere namen verder gaan. Laten we alles open gooien en zo de massa laten zien dat er een einde moet komen aan deze satanische groepjes.

Theo van Gogh wist dus te veel, net zoals meerdere mensen, en daarom moest hij geliquideerd worden. Net zoals men nu al jaren zien bij de heer Neset Temici, die volgens zijn verklaring op Pateo radio gezien heeft hoe een vrouw gefileerd werd en met een kind "gerommeld" werd in de tijd van zijn gevangenisschap. Een verklaring die door merg en been gaat net zoals we al meerdere verklaringen hebben mogen horen en lezen van slachtoffers van deze elite. Het is zaak dat slachtoffers massaal gaan komen met hun verklaringen om zo deze stinkende beerput verder open te trekken.